Ateleia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ateleia (gr. ἀτέλεια) – w starożytnej Grecji zwolnienie od świadczeń na rzecz państwa, przede wszystkim od płacenia podatków. Prawo to nadawane było głównie cudzoziemcom, rzadziej obywatelom danej polis.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]