Anatolij Kulikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Kulikow
Анатолий Сергеевич Куликов
Ilustracja
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

4 września 1946
Kraj Stawropolski

Przebieg służby
Lata służby

1966–1998

Formacja

wojska wewnętrzne ZSRR
wojska wewnętrzne FR

Stanowiska

wicepremier Federacji Rosyjskiej – minister spraw wewnętrznych Federacji Rosyjskiej

Główne wojny i bitwy

kryzys konstytucyjny w Rosji,
I wojna czeczeńska,
wojna osetyjsko-inguska

Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Honoru Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Order „Za osobiste męstwo” (ZSRR)

Anatolij Kulikow (ros. Анатолий Сергеевич Куликов; ur. 4 września 1946) – radziecki i rosyjski dowódca wojskowy, generał armii Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, członek RSMD.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Ordżonikidzką Wyższą Ogólnowojskową Szkołę Dowódczą Wojsk Wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR, Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego, Wojskową Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K.J. Woroszyłowa; doktor nauk ekonomicznych. Pełnił służbę w wojskach wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na wszystkich stanowiskach od dowódcy plutonu do dowódcy wojsk. Uczestniczył w działaniach na terenie katastrofy w elektrowni atomowej w Czarnobylu.

W latach 1990-1992 był szefem Wydziału Wojsk Wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ds. Północnego Kaukazu i Zakaukazia. Od lutego do lipca 1995 brał udział w działaniach na terenie Republiki Czeczenii i Kaukazu Północnego. Od lipca 1995 - Minister Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej; od lutego 1997 - wicepremier Federacji Rosyjskiej - minister spraw wewnętrznych Federacji Rosyjskiej. Był członkiem Rady Obrony Federacji Rosyjskiej i Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej.

Od 1999 - Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego ds. Utworzenia Światowego Forum Zwalczania Przestępczości i Terroryzmu - międzynarodowej organizacji pozarządowej, od 2001 - przewodniczący jej Zarządu.

Poseł do Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej trzeciego (2000-2003) i czwartego (2004-2007) zjazdu. Członek Rady Ekspertów Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym. Prezydent Klubu Liderów Wojskowych Federacji Rosyjskiej. Autor kilku książek oraz ponad 280 artykułów i publikacji naukowych. Posiada nagrody państwowe i tytuły honorowe[1].

Od 2006 w rezerwie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]