Amazonius germani
Amazonius germani | |||
Cifuentes & Bertani, 2022 | |||
Niedorosła samica (oba zdjęcia) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
A. germani | ||
Synonimy | |||
|
Amazonius germani – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych (Theraphosidae). Zamieszkuje Amerykę Południową.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisał po raz pierwszy Schmidt w 1994 pod nazwą Tapinauchenius gigas. W 2018 roku Hüsser przeniósł ten gatunek do rodzaju Pseudoclamoris. Cztery lata później Cifuentes i Bertani opisali Pseudoclamoris gigas pod nazwą Amazonius germani[1].
Areał występowania i środowisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Wenezueli, Gujanie Francuskiej, Kolumbii, Brazylii oraz Peru. Zamieszkuje nizinne lasy deszczowe Amazonii, gdzie żyje w szczelinach drzew. Gniazdo samodzielnie utworzone z pajęczyny. Gatunek nadrzewny[2][3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Samica dorasta do około 5 cm długości ciała. Karapaks dłuższy niż szerszy. Młode są pomarańczowe, mają czarne: karapaks, opistosomę i stopy. Opistosoma z pomarańczowo-żółtym ornamentem. Nie posiadają zielonego/niebieskiego połysku na odnóżach. Dorosłe są pomarańczowe z beżowym karapaksem. Na odnóżach metaliczny połysk (zielony lub niebieski). Samiec jest od samicy mniejszy i po ostatnim linieniu staje się szary[3][2].
Samica żyje krótko, umiera po około 4 lub 5 latach. Samiec dożywa 2-3 miesięcy po osiągnięciu dojrzałości płciowej[2].
Gatunek ten prowadzi skryty tryb życia, jest niespokojny, zdarza mu się przyjąć postawę obronną, dobrze skacze i bardzo szybko biega. Dysponuje słabym jadem[2].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Natural History Museum Bern , NMBE - World Spider Catalog [online], wsc.nmbe.ch [dostęp 2024-03-29] (ang.).
- ↑ a b c d ISBN 978-83-8348-081-7, strona 74
- ↑ a b Amazonius Cifuentes & Bertani, 2022, n. gen. - Plazi TreatmentBank [online], treatment.plazi.org [dostęp 2024-03-29] (ang.).