Przejdź do zawartości

Allobates caeruleodactylus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Allobates caeruleodactylus
(Lima & Caldwell, 2001)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

Aromobatidae

Rodzaj

Allobates

Gatunek

Allobates caeruleodactylus

Synonimy
  • Colostethus caeruleodactylus Lima & Caldwell, 2001[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Allobates caeruleodactylus – opisany w 2001 roku gatunek płaza bezogonowego z rodziny Aromobatidae. Jego epitet gatunkowy pochodzi od łacińskiego słowa ceruleus, -a, -um (błękitny, modry, ciemnoniebieski)[3] i od dactylus oznaczającego palec. Nazwę gatunkową można więc przetłumaczyć jako „błękitnopalczasty”.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest to gatunek endemiczny. Występuje on tylko w brazylijskiej Amazonii, w stanie Amazonas[2].

Siedliskiem tego stworzenia są tropikalne wilgotne lasy nizinne, rzeki, bagna[2].

Status zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Allobates caeruleodactylus od 2023 roku jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, ang. Least Concern); wcześniej, od 2004 roku uznawano go za gatunek niedostatecznie rozpoznany (DD, Data Deficient). W miejscu typowym jest to gatunek bardzo liczny. Lokalnie zagraża mu wycinka lasów, poszerzanie się terenów zamieszkanych przez ludzi oraz prowadzenie działalności wydobywczej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Darrel R. Frost, Allobates caeruleodactylus (Lima and Caldwell, 2001), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-16] (ang.).
  2. a b c d IUCN SSC Amphibian Specialist Group & Instituto Boitatá de Etnobiologia e Conservação da Fauna, Allobates caeruleodactylus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-05-16] (ang.).
  3. Kazimierz Feliks Kumaniecki: Słownik łacińsko-polski: Według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii. Henryk Kopia, Herman Menge. Państwowe Wydawn. Nauk., s. 24. ISBN 83-01-03531-5.