Aliska Lahusen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aliska Lahusen
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1946
Łódź

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo, rzeźbiarstwo

Aliska Lahusen (ur. 4 marca 1946 w Łodzi) – polsko-szwajcarska malarka, rzeźbiarka[1], artystka wizualna[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1972). Po wyjechaniu z Polski zamieszkała w Genewie, gdzie także studiowała na École Supérieure des Beaux-Arts w Genewie(inne języki). W 1977 zamieszkała w Paryżu, gdzie studiowała na wydziale historii sztuki i archeologii na Uniwersytecie Paryskim i historię sztuki na École Nationale Supérieure des Beaux-Arts[3]. Pracuje w Paryżu i Burgundii. Reprezentuje galerię Rosa Turetsky w Genewie[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Inspiracje czepie m.in. z kultur: japońskiej, meksykańskiej, indyjskiej z różnych epok[3]. Natchnieniem są dla niej m.in. pobyty w klasztorach i świątyniach różnych religii oraz przedmioty związane z duchowością[4]. Projektuje rzeźby z ołowiu i szkła, o prostych kształtach. Tworzy także wielkoformatowe monochromatyczne obrazy na blasze ołowianej[5]. Realizuje m.in. przedmioty codziennego użytku w zmienionej skali[4]. Od 2004 stosuje tradycyjną technikę chińskiej laki w pracach dwu- i trójwymiarowych[5].

Jej prace znajdują się m.in. w Muzeum Hierona(inne języki)[6].

Wybrane wystawy[edytuj | edytuj kod]

  • wystawa w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1997)[7]
  • „L’Art dans les Chapelles” (Bretania 2003)
  • Centre d’art de l’Yonne (Abbaye de Quincy 2009)[5],
  • Wersnizaż Konkursu im. Paderewskiego, Galerie Roi Doré (Paryż 2018)[3]
  • „Confluence”, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” (Kraków 2018)[8]
  • „DŌ”, Shefter Gallery w Krakowie (Kraków 2018)[2]
  • „Any Time, Now”, Galeria Akie Archie (Paryż 2019)[9]
  • wystawy indywidualne „Disruption”, „Störung” i „Perturbation”, Galerie Oriane (Monachium 2023)[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lahusen, Aliska | SIK-ISEA Recherche [online], recherche.sik-isea.ch [dostęp 2024-04-28] (ang.).
  2. a b c Aliska Lahusen [online], Shefter Gallery [dostęp 2024-04-29].
  3. a b c „W służbie sztuce i ojczyźnie” – konkurs im. Jana Paderewskiego w Galerii Roi Doré w Paryżu [online], Culture Avenue [dostęp 2024-04-29].
  4. a b c Cyrille Catherin, ALISKA LAHUSEN – Perturbation [online], Galerie Oriane, 5 maja 2023 [dostęp 2024-04-29] (niem.).
  5. a b c Aliska Lahusen [online], Cnap [dostęp 2024-04-29].
  6. Aliska Lahusen – Musée du Hiéron [online], musee-hieron.fr [dostęp 2024-04-29].
  7. Aliska Lahusen, Rene Feurer. Wystawa prac, 1997 [online], Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku [dostęp 2024-04-29].
  8. Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha – Aliska Lahusen, Takesada Matsutani Confluence [online], manggha.pl [dostęp 2024-04-29] (pol.).
  9. Any Time, Now [online], Cnap [dostęp 2024-04-29].