Alexander Warrikoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander Warrikoff
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1934
Łódź

Data śmierci

11 listopada 2020

Przynależność polityczna

CDU

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN

Alexander Warrikoff (ur. 14 maja 1934 w Łodzi, zm. 11 listopada 2020)[1] – niemiecki adwokat i polityk, deputowany do Bundestagu (1983–1994) z ramienia CDU[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny Niemców Bałtyckich zamieszkujących Inflanty (dziś Estonia), z których jego dziadek – Hugo Warrikoff (1860–1914) przybył do Łodzi w 1884, gdzie w 1891 założył klinikę weterynaryjną[1]. Syn znanego w okresie międzywojennym łódzkiego weterynarza - Mikołaja Warrikoffa, współwłaściciela kliniki dla zwierząt przy ul. M. Kopernika 22 w Łodzi[3].

Okres II wojny św. spędził w okupowanej Łodzi (Litzmannstadt) z której wyjechał wraz dziadkami w 1945. Zamieszkał w Hesji[1].

Studiował nauki polityczne we Frankfurcie nad Menem i Marburgu, uzyskując w 1959 stopień doktora. Następnie pracował jako asystent w Georgetown Law School(inne języki) w Waszyngtonie. Następnie pracował w branży związanej z rozwojem technologii jądrowej. Od 1961 pracował w przedsiębiorstwie Nukem(inne języki). W 1969 został dyrektorem zarządzającym Reaktor-Brennelemente-Union (RBU) GmbH Hanau, a w 1975 dyrektorem zarządzającym Alkem Gmbh. W 1974 został członkiem CDU. W latach 1977–1983 był radnym rady miejskiej w Limeshain, z ramienia CDU oraz przewodniczącym klubu w radzie miejskiej. W latach 1983–1994 był deputowanym do Bundestagu z powiatu Odenwald[1][4].

W r. 1997 r. odzyskał budynek kliniki ojca przy ul. Kopernika w Łodzi, którego był jedynym spadkobiercą. Po raz pierwszy przyjechał do Łodzi w grudniu 1989 roku. Za sprawą Kliniki odświeżył swoją znajomość języka i kultury polskiej i zaangażował się w działalność społeczną w zakresie opieki weterynaryjnej na terenie Łodzi[5]; przede wszystkim przeprowadził gruntowny remont Kliniki, w tym sfinansował naprawę figury konia (tzw. "koń tuwimowski") oraz restaurację zabytkowego budynku lecznicy „Pod koniem”. Ponadto przekazywał darowizny na rzecz Miejskiego Ogrodu Zoologicznego oraz Starego Cmentarza w Łodzi[6].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Mitbestimmungsrecht im Konzern, na, 1959
  • Politiker besser als ihr Ruf: Argumente gegen den Zeitgeist (Politycy lepsi niż ich reputacja: argumenty przeciwko duchowi czasu), Eichner, 1995, ISBN 978-3-929409-33-8

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Dr. Alexander Warrikoff verstorben, „Weichsel-Warthe” (3), marzec 2021, s. 3.
  2. ↑ Za pracę na rzecz miasta godną szczególnego uznania. Oto wyróżnieni w święto Łodzi [online], Urząd Miasta Łodzi, 15 maja 2017 [dostęp 2023-12-16] (pol.).
  3. ↑ Alexander Warrikoff w Łodzi [online], Fakt, 18 października 2016 [dostęp 2024-06-03] (pol.).
  4. ↑ Za pracę na rzecz miasta godną szczególnego uznania. Oto wyróżnieni w święto Łodzi [online], uml.lodz.pl, 15 maja 2017 [dostęp 2024-06-03] (pol.).
  5. ↑ Spodenkiewicz Paweł, Magiczna lecznica Warrikoffa [w:] "Dziennik Łódzki", wyd. A., 5-6.01.2005, nr 30, s. 4.
  6. ↑ a b c Wyróżnieni Odznaką „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2023-12-16] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jach Piotr, Z koniem w herbie; [w:] "Express Ilustrowany", 199[7], nr ..?.. .
  • Spodenkiewicz Paweł, Magiczna lecznica Warrikoffa; [w:] "Dziennik Łódzki", wyd. A., 5-6.01.2005, nr 30, s. 4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexander_Warrikoff&oldid=73909709”