Aleksander Skarżyński
Pełne imię i nazwisko |
Aleksander Zbigniew Skarżyński |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 października 1922 |
Data śmierci |
11 listopada 2007 |
Kierownik Urzędu do Spraw Wyznań | |
Okres |
od styczeń 1967 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Aleksander Zbigniew Skarżyński (ur. 27 października 1922 w Warszawie[1], zm. 11 listopada 2007[2]) – polski historyk, działacz komunistyczny, urzędnik państwowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Warszawie w rodzinie Antoniny i Antoniego Skarżyńskich[1].
Od lutego 1940 do marca 1941 był uczniem w Zakładach SOLVIS w Warszawie, a od czerwca 1941 do 1 sierpnia 1944 (do wybuchu powstania warszawskiego) robotnikiem w Elektrowni Warszawskiej. Następnie do października 1947 był pracownikiem stacji PKP w Stargardzie Szczecińskim[1].
Działalność publiczna[edytuj | edytuj kod]
Od 18 marca 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej. Od 2 października 1947 do 24 kwietnia 1948 pełnił funkcję II sekretarza Komitetu Powiatowego PPR w Stargardzie Szczecińskim, a następnie do października 1948 I sekretarza Komitetu Powiatowego w Choszcznie[1]. Po zjednoczeniu Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].
W 1949 ukończył Centralną Szkołę Partyjną PZPR, w której od lipca 1949 do września 1957 był wykładowcą. Następnie do lipca 1963 był adiunktem w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. Jednocześnie w styczniu 1953 został także absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego. A 25 czerwca 1960, na podstawie rozprawy Polityczne przyczyny Powstania Warszawskiego 1944, uzyskał stopień doktora w WSNS[1].
Od 1 sierpnia 1963 pracował w Urzędzie do Spraw Wyznań, gdzie był m.in. wicedyrektorem[1], a od stycznia 1967 do maja 1974 kierownikiem, zaś od maja 1971 w randze podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów[3][1].
Od 17 czerwca 1974 do 31 grudnia 1981 pełnił funkcję dyrektora Naczelnego Zjednoczenia Wydawnictw[1].
Śmierć i pogrzeb[edytuj | edytuj kod]
Zmarł 11 listopada 2007 i 19 listopada po mszy w kościele św. Jozafata Kuncewicza został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2] (kwatera C19-V-6[4]).
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Był autorem artykułów i publikacji książkowych:
- Powstańcza Warszawa w dniach walki (Książka i Wiedza, Warszawa 1965),
- Polityczne przyczyny powstania warszawskiego (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-10-13].
- ↑ a b Nekrolog, „Gazeta Stołeczna” dodatek w „Gazecie Wyborczej” z 16 listopada 2007, s. 34
- ↑ Friszke 2010 ↓, s. 14.
- ↑ Miejsce pochówku. [dostęp 2022-10-13].
- ↑ Skarżyński, Aleksander. bn.org.pl. [dostęp 2022-10-13]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Friszke: PRL wobec Kościoła. Akta Urzędu do Spraw Wyznań 1970 – 1978. Warszawa: Biblioteka „Więzi”. Instytut Studiów Politycznych PAN, 2010, s. 240. ISBN 978-83-60356-73-9.
- Absolwenci Uniwersytetu Warszawskiego
- Działacze PZPR
- Kierownicy Urzędu do Spraw Wyznań
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Politycy PPR
- Polscy historycy
- Urodzeni w 1922
- Wiceministrowie i urzędnicy PRL
- Wykładowcy Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR
- Zmarli w 2007