Żmijakowate
| Ophichthidae | |||
| Günther, 1870[1] | |||
 Myrichthys maculosus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina |
żmijakowate | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Ophichthus Ahl, 1789 | |||
| Podrodziny | |||
| |||
Żmijakowate[2], wężorybowate[3][4] (Ophichthidae) – rodzina ryb, najliczniejsza w gatunki w rzędzie węgorzokształtnych (Anguilliformes). Nie mają znaczenia użytkowego.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Przybrzeżne wody morskie, słodkie i słonawe strefy tropikalnej i umiarkowanej. Zajmują różnorodne siedliska – od mulistych estuariów po rafy koralowe – oraz różne głębokości, od płytkich wód przybrzeżnych do 800 m p.p.m., a nawet głębiej. Większość spotykana jest jednak w wodach o głębokości mniejszej niż 200 m. Ryby z rodzaju Benthenchelys są typowo pelagiczne.
Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]
Ciało bardzo wydłużone, cienkie, często kontrastowo ubarwione. Niektóre gatunki mają ubarwienie podobne do węży morskich występujących na tym samym obszarze. Długa płetwa grzbietowa, u przedstawicieli podrodziny Ophichthinae brak płetwy ogonowej. Płetwy brzuszne małe lub nie występują. Przedstawiciele rodzajów Apterichtus, Cirricaecula i Ichthyapus nie mają żadnych płetw[5].
Żmijakowate wykorzystują ostro zakończony ogon do szybkiego zakopywania się w dnie. Niektóre gatunki uważano za pasożyty[6], ponieważ znajdowano je w jamie brzusznej większych drapieżników. Okazało się jednak, że próbując się wydostać ostrym ogonem przebijały ścianę żołądka napastnika.
Żmijakowate żywią się bezkręgowcami i małymi rybami. Aktywne w nocy, w ciągu dnia kryją się w dostępnych kryjówkach lub zagrzebują w piaszczystym lub mulistym dnie. Larwy typu leptocefal.
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Do rodziny żmijakowatych należą dwie podrodziny[7]:
- Myrophinae Kaup, 1856
- Ophichthinae Günther, 1870
Znany z eocenu rodzaj:
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A.C.L.G. Günther: Catalogue of the fishes in the British Museum. Catalogue of the Physostomi, containing the families Gymnotidae, Symbranchidae, Muraenidae, Pegasidae, and of the Lophobranchii, Plectognathi, Dipnoi, Ganoidei, Chondropterygii, Cyclostomata, Leptocardii, in the British Museum. Cz. 8. London: British Museum (Natural History), Department of Zoology, 1870, s. 54, seria: Catalogue of the fishes in the British Museum. (ang.).
- ↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.
- ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
- ↑ Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
- ↑ J. S. Nelson, T. C. Grande, M. V. H. Wilson: Fishes of the World. Wyd. 5. John Wiley & Sons, 2016. ISBN 978-1-118-34233-6. (ang.).
- ↑ Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- ↑ Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Jon David Fong, SPECIES BY FAMILY/SUBFAMILY, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2024 [dostęp 2024-05-25] (ang.).
- ↑ The Taxonomicon & Systema Naturae 2000
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Froese, R. & D. Pauly: Family Ophichthidae - Snake eels. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org, 2008. [dostęp 2009-03-19]. (ang.).
- Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
- Kent E. Carpenter: Living Marine Resources of the Western Central Pacific (The), Volume 3. Batoid fishes, chimaeras and bony fishes part 1 (Elopidae to Linophrynidae). Rzym: Food and Agriculture Organization of the United Nations, 1999. ISBN 92-5-104302-7.