Znaki życia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Znaki Życia
Lebenszeichen
Gatunek	dramat
Rok produkcji	1968
Data premiery	5 lipca 1968
Kraj produkcji	RFN
Język	niemiecki
Czas trwania	90 minut
Reżyseria	Werner Herzog
Scenariusz	Achim von Arnim Werner Herzog
Główne role	Peter Brogle Wolfgang Reichmann Athina Zacharopoulou Wolfgang von Ungern-Sternberg
Muzyka	Stavros Xarhakos
Zdjęcia	Thomas Mauch
Montaż	Beate Mainka-Jellinghaus
Produkcja	Werner Herzog
Dystrybucja	Werner Herzog Filmproduktion
Budżet	25 000 DEM

Znaki życia (niem. Lebenszeichen) – pierwszy film fabularny Wernera Herzoga, wyprodukowany przez Werner Herzog Filmproduktion za 25 tys. marek w 1968 roku^[1]. Herzog oparł fabułę na opowiadaniu zatytułowanym Der Tolle Invalide auf dem Fort Ratonneau, autorstwa Achima von Arnima^[2].

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Reżyser opowiada historię niemieckiego żołnierza o imieniu Stroszek (Peter Brogle), który wegetuje w koszarowym miasteczku na greckiej wyspie Kos podczas II wojny światowej. Z otępienia nie potrafi wyrwać go ani spotkanie z młodą dziewczyną Norą (Athina Zacharopoulou), ani z pianistą (Florian Fricke, prawdziwy muzyk, lider grupy Popol Vuh, która stworzyła muzykę do wielu filmów Herzoga). Warunki klimatyczno-geograficzne nie sprzyjają poprawie stanu zdrowia Stroszka – ten popada w szaleństwo.

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Lokacje

Film został zrealizowany na greckiej wyspie Kos, w XIV w. fortecy zbudowanej przez Joannitów.

Obsada

W filmie pojawia się, w roli pianisty, Florian Fricke, lider zespołu Popol Vuh. Fricke wcieli się potem w podobnej roli w filmie Herzoga Zagadka Kaspara Hausera. W "Znakach życia" pojawia się także Wolfgang Reichmann (w roli żołnierza). Wystąpił on w 1979 r. w innym filmie Wernera Herzoga Woyzeck, także grając rolę wojskowego.

Ciekawostki

Dziadek Wernera, Rudolf Herzog, żył i pracował na wyspie Kos jako archeolog, co więcej – opublikował swego czasu książkę z tłumaczeniem ginącego greckiego dialektu. Reżyser nakręcił równocześnie ze Znakami życia krótkometrażowy film zatytułowany Ostatnie słowa, gdzie można usłyszeć ostatniego żyjącego człowieka posługującego się tym rodzajem języka.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Werner Herzog zdobył za Znaki życia Srebrnego Niedźwiedzia w kategorii najlepszy debiut w 1968 roku, a także laur Carl Mayer Preis przyznany w 1964 roku, za najlepszy scenariusz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dane za: oficjalna strona Wernera Herzoga
↑ Dane za: anglojęzyczna wersja strony Wikipedia

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Filmy w reżyserii Wernera Herzoga

1960-69	Herakles (1962) Zabawa w piasku (1964) Bezprzykładna obrona twierdzy Deutschkreutz (1967) Ostatnie słowa (1968) Znaki życia (1968) Latający lekarze z Afryki Wschodniej (1969) Zarządzenie przeciw fanatykom (1969)
1970-79	Nawet karły były kiedyś małe (1970) Upośledzona przyszłość (1971) Kraina ciszy i ciemności (1971) Fata Morgana (1971) Aguirre, gniew boży (1972) Wielka ekstaza snycerza Steinera (1974) Zagadka Kaspara Hausera (1974) Szklane serce (1976) Nikt nie chce się ze mną bawić (1976) Ile drzewa naciąłby świstak. Uwagi na temat nowego języka (1976) Stroszek (1977) Pod wulkanem (1977) Nosferatu wampir (1978) Woyzeck (1978)
1980-89	Wiara i waluta (1980) Kazanie pastora Huie (1980) Fitzcarraldo (1982) Ballada o małym żołnierzu (1984) Gascherbrum – lśniąca góra (1984) Tam, gdzie śnią zielone mrówki (1984) Portret Wernera Herzoga (1986) Cobra Verde (1987) Wodaabe, pasterze słońca (1989)
1990-99	Bokassa – echa mrocznego imperium (1990) Jag Mandir – Ekscentryczny, prywatny teatr Maharadży z Udaipur (1991) Krzyk kamienia (1991) Rekolekcje na temat mroku (1992) Dzwony z głębi (1993) Przemiana świata poprzez muzykę (1994) Śmierć na pięć głosów (1995) Mały Dieter chciałby latać (1997) Mój ukochany wróg (1999)
2000-09	Skrzydła nadziei (2000) Niezwyciężony (2001) Pielgrzymka (2001) Dziesięć minut później – Trąbka (2002, segment) Koło czasu (2003) Biały diament (2004) Grizzly Man (2004) Odległa błękitna planeta (2005) Operacja Świt (2006) Spotkania na krańcach świata (2007) Zły porucznik (2009) Synu, synu, cóżeś ty uczynił? (2009)
2010-19	Jaskinia zapomnianych snów (2010) Szczęśliwi ludzie: rok w tajdze (2010) Otchłań. Opowieść o życiu i śmierci (2011) Królowa pustyni (2015) Salt and Fire (2016) Lo i stało się. Zaduma nad światem w sieci (2016) Inferno (2016) Herzog/Gorbaczow (2018) Spółka rodzinna (2019) Nomada. Na tropie Bruce'a Chatwina (2019)
2020-29	Ogniste kule: goście z odległych światów (2020)

Filmy nagrodzone Grand Prix Jury na MFF w Berlinie

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie

1960-1979	Wstręt / Szczęście (1965) Czas ochronny na lisy / Obława (1966) Kolekcjonerka / Jak co roku (1967) Bezbronna niewinność / Coś jak miłość / Znaki życia (1968) Dekameron (1971) Szpital (1972) Nie ma dymu bez ognia (1973) Zegarmistrz od świętego Pawła (1974) Dupont Lajoie / Overlord (1975) Canoa (1976) Prawdopodobnie diabeł (1977) Upadek (1978) Dlaczego Aleksandria? (1979)
1980-1999	Proszę o azyl (1980) W poszukiwaniu głodu (1981) Dreszcze (1982) Sezon w Hakkari (1983) Mała brudna wojna (1984) Płatki, kwiaty, wieńce (1985) Idźcie, ofiara spełniona (1986) Morze i trucizna (1987) Komisarz (1988) Wieczorny dzwon (1989) Syndrom asteniczny (1990) Szatan / Wyrok (1991) Kochana Emmo, droga Bobe (1992) Arizona Dream (1993) Truskawki i czekolada (1994) Dym (1995) Życie jest piękne (1996) Rzeka (1997) Fakty i akty (1998) Mifune (1999)
2000-2019	Droga do domu (2000) Rower z Pekinu (2001) Na półpiętrze (2002) Adaptacja (2003) Paszport do raju (2004) Paw (2005) Telenowela / Na spalonym (2006) Inny (2007) Zwykła procedura operacyjna (2008) Gigante / Wszyscy inni (2009) Jak chcę gwizdać, to gwiżdżę (2010) Koń turyński (2011) To tylko wiatr (2012) Senada (2013) Grand Budapest Hotel (2014) El Club (2015) Śmierć w Sarajewie (2016) Félicité (2017) Twarz (2018) Dzięki Bogu (2019)
2020-	Nigdy, rzadko, czasami, zawsze (2020) W pętli ryzyka i fantazji (2021) Film powieściowy (2022) Czerwone niebo (2023)