Ziemia kujawska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klemens VI, papież, w sprawie zwrotu Polsce ziemi kujawskiej i dobrzyńskiej przez zakon krzyżacki. - dokument z 1342 roku.

Ziemia kujawska (łac. Terra Cuiaviensis) – polska jednostka terytorialna w średniowieczu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1138 r. ziemia kujawska wraz z Mazowszem stały się dzielnicą Bolesława IV Kędzierzawego. Po nim ziemię tę posiadał jego syn Konrad I mazowiecki, który z kolei w 1236 r. nadał ją Kazimierzowi I kujawskiemu[1].

Ziemia kujawska w okresie rozbicia dzielnicowego ulegała podziałom między książętami, przez co obszar ten w XIV wieku podzielono na dwa województwa: brzeskokujawskie i inowrocławskie (początkowo zwane gniewkowskim)[1][2].

Herb[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Herb Kujaw.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Województwo Brzesko-kujawskie. W: Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Kraków: 1903.
  2. ↑ Województwo Inowłocławskie z ziemią Dobrzyńską. W: Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Kraków: 1903.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ziemia_kujawska&oldid=70120090”