Zdzisław Skalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Skalski
Ilustracja
Skalski (po lewej) oddający strzał w meczu z Polonią (1938)
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1915
Kraków

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 2001
Kraków

Wzrost

167 cm[1]

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1931–1936 Sparta Kraków
1937–1923 Cracovia 28 (6)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Zdzisław Skalski (ur. 18 maja 1915 w Krakowie, zm. 24 czerwca 2001 tamże) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Skalski był wychowankiem Sparty Kraków, w której występował w latach 1931–1936. W 1937 zasilił pierwszoligową Cracovię[1]. W „Pasach” zadebiutował 23 maja 1937 roku w wygranym 2:0 meczu z Wartą Poznań, zaś pierwszą bramkę strzelił 24 kwietnia 1938 roku w wygranym 5:2 spotkaniu z tą samą drużyną[2][3]. Skalski zdobył z Cracovią w 1937 mistrzostwo Polski[4]. Karierę piłkarską zakończył w wyniku kontuzji po fauli Władysława Lemiszki. Skalski był absolwentem prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim (1945) i pracował w charakterze radcy prawnego. W latach 50. był kierownikiem Cracovii[1].

Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klub Liga Liga krajowa[1]
Mecze Bramki
1937 Cracovia I Liga 10 0
1938 Cracovia I Liga 17 6
1939 Cracovia I Liga 1 0
Razem 28 6

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Cracovia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]