Zbierki
| Panurgini[1] | |
| Leach, 1815 | |
 Panurgus banksianus | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię |
zbierki |
Zbierki[2] (Panurgini) – plemię pszczół z rodziny pszczolinkowatych i podrodziny zbierkowatych.
Pszczoły te są całkowicie czarne lub mają żółte znaki, które mogą być rozległe. Zagłębienia twarzowe występują u obu płci, ale u samców z rodzaju Panurgus są słabo rozwinięte. Człony głaszczków wargowych są podobnej długości, a trzeci osadzony jest na wierzchołku drugiego. Użyłkowanie przedniej pary skrzydeł cechują: dwie komórki submarginalne z których druga jest co najmniej w ⅔ tak długa jak pierwsza oraz co najwyżej delikatnie zakrzywiona żyłka bazalna. Pterostygma jest najszersza na wysokości żyłki radialnej i ma wypukłą krawędź w obrębie komórki marginalnej. U samców zwykle części tylne tergitów odwłoka od drugiego do piątego są owłosione. Siódmy sternit odwłoka samców jest pozbawiony dwóch płatów wierzchołkowych i, z wyjątkiem rodzaju omiodek, ma szeroki dysk. Płaty apodemalne owego sternitu są zwykle znacznie krótsze niż u Protandrenini – wyjątkiem tu jest również rodzaj omiodek. Otwór płciowy samców leży w głębokim zagłębieniu między nasadami gonokoksytów i ma naprzeciwlegle ustawione połówki. Walwy penisa często cechują się obecnością drobnych, poprzecznych listewek, a gonokoksyty są zwykle dłuższe niż u innych zbierkowatych[3].
Takson holarktyczny. Przedstawiciele występują głównie w Palearktyce z jednym rodzajem znanym też z Ameryki Północnej[3]. W Polsce reprezentowane są przez 3 gatunki z 2 rodzajów: zbierka (Panurgus) i pyleńczyk (Panurginus)[4][5] (zobacz: pszczolinkowate Polski). Podawane niekiedy z terenu Polski Camptopoeum frontale[6][7] jest prawdopodobnie wynikiem błędu[5].
- Avpanurgus Warncke, 1972
- Camptopoeum Spinola, 1843 – omiodek
- Clavipanurgus Warncke, 1972
- Flavipanurgus Warncke, 1972
- Panurginus Nylander, 1848 – pyleńczyk
- Panurgus Panzer, 1806 – zbierka
- Simpanurgus Warncke, 1972
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Panurgini, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Andrzej Ruszkowski. Nazewnictwo polskie pszczół (Apoidea, Hymenoptera). „Pszczelnicze Zeszyty Naukowe”, s. 217-223, 1993.
- ↑ a b Charles Duncan Michener: The Bees of the World. Baltimore, London: Johns Hopkins University Press, 2000, s. 225-227, 260-262.
- ↑ Mirosława Dylewska: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVI Błonkówki — Hymenoptera. Zeszyt 68d. Pszczołowate — Apidae. Podrodzina: Andreninae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2000.
- ↑ a b Józef Banaszak, A checklist of the bee species (Hymenoptera, Apoidea) of Poland, with remarks on their taxonomy and zoogeography: revised version, „Fragmenta Faunistica”, 43 (9-17), 2000, s. 135–193, DOI: 10.3161/00159301ff2000.43.14.135, ISSN 0015-9301 [dostęp 2022-03-19].
- ↑ Thomas J. Wood, Ian Cross. Camptopoeum (Camptopoeum) baldocki spec. nov., a new panurgine bee species from Portugal and a description of the male of Flavipanurgus fuzetus Patiny (Andrenidae: Panurginae). „Zootaxa”. 4254 (2), s. 285–293, 2017. DOI: 10.11646/zootaxa.4254.2.9.
- ↑ Camptopoeum [online], www.atlashymenoptera.net [dostęp 2022-03-19].