Zamek Braemar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek Braemar
Symbol zabytku nr rej. 36
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Szkocja

Miejscowość

Braemar

Ukończenie budowy

1628

Odbudowano

2008

Pierwszy właściciel

John Erskine, Earl of Mar

Położenie na mapie Aberdeenshire
Mapa konturowa Aberdeenshire, na dole po lewej znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek Braemar”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, blisko centrum u góry znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek Braemar”
Położenie na mapie Szkocji
Mapa konturowa Szkocji, blisko centrum po prawej na dole znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek Braemar”
Ziemia57°00′52,92″N 3°23′29,04″W/57,014700 -3,391400
Strona internetowa

Zamek Braemar (ang. Braemar Castle) − zamek w miejscowości Braemar, w jednostce administracyjnej Aberdeenshire, w Szkocji. Do 2006 roku należał do Klanu Farquharson, później został przekazany lokalnej organizacji charytatywnej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zbudowany w 1628 przez earla Johna Erskina. Po powstaniu jakobickim w 1745 skonfiskowany i przekształcony w koszary wojskowe. W 1831 zwrócony szkockiemu klanowi Farquharson. Po renowacji w latach 2006 – 2008 udostępniony do zwiedzania[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Zamek zbudowany jest na planie litery L i posiada pięć pięter oraz zwieńczony jest trzema jednopiętrowymi wieżyczkami. W głównym wejściu zachowała się żelazna kratownica, a wiele okien jest też chronionych ciężkimi żelaznymi kratami.

Na parterze zamku znajdują się pomieszczenia strażnicy, magazyn amunicyjny i kuchenne. Na pierwszym piętrze znajduje się jadalnia i pokój dzienny, a na drugim piętrze kolejny pokój dzienny (ang. Laird's Day Room) z charakterystycznymi zakrzywionymi drzwiami. Naprzeciwko znajduje się kolejny pokój (ang. Rose Room), a między nimi jest mała łazienka zainstalowana w 1901 roku. W głównym skrzydle na tym poziomie znajduje się salon. Na trzecim piętrze znajduje się sypialnia z baldachimem, natomiast na czwartym piętrze znajdują się sypialnie dla gości.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Neil Wilson: Lonely Planet Scotland. Wyd. 5. Londyn: Lonely Planet, 2008, s. 256. ISBN 978-1-7410-459-01.