Zagloba ornata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zagloba ornata
(Horn, 1895)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Coccinellinae

Plemię

Coccidulini

Rodzaj

Zagloba

Gatunek

Zagloba ornata

Synonimy
  • Cephaloscymnus ornatus Horn, 1895
  • Zagloba ornata Casey, 1899
  • Zagloba laticollis Casey, 1899
  • Zagloba orbipennis Casey, 1899

Zagloba ornatagatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych i podrodziny Coccinellinae. Występuje endemicznie na zachodzie Stanów Zjednoczonych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1895 roku przez George’a Henry’ego Horna na łamach „Transactions of the American Entomological Society” pod nazwą Cephaloscymnus ornatus[1]. Jako miejsce typowe wskazano hrabstwo Siskiyou w stanie Kalifornia[1][2]. W 1899 roku Thomas Lincoln Casey przeniósł go do rodzaju Zagloba, opisując w jego obrębie również dwa inne gatunki z Kalifornii, Zagloba laticollis i Zagloba orbipennis[3]. Oba zsynonimizowane zostały z Z. ornata w 1985 roku przez Roberta Gordona[2]. W 1931 roku Richard Korschefsky dokonał wyznaczenia Cephaloscymnus ornatus gatunkiem typowym rodzaju Zagloba[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o podługowato-owalnym ciele długości od 1,75 do 2 mm i szerokości od 1,43 do 1,65 mm. Cały wierzch ciała jest gęsto pokryty owłosieniem, przy czym większość włosków jest stercząca. Głowa jest brązowa z czułkami i narządami gębowymi żółtawobrązowymi. Czułki są krótkie, o trzech ostatnich członach formujących zwartą buławkę. Ostatni człon głaszczków szczękowych ma prawie równoległe boki i lekko zwężony szczyt. Przedplecze jest brązowe, często z żółtobrązowymi bokami. Pokrywy bywają od jasno- do ciemnobrązowych, zwykle z dwiema parami rozmytych, żółtych plam, aczkolwiek plamy w obrębie tej samej pokrywy często bywają wąsko połączone. Odnóża są żółtawobrązowe, zakończone pseudotrójczłonowymi stopami o pazurkach z zębem nasadowym. Spód ciała jest brązowy. Odwłok jest grubiej niż u Z. satana punktowany i cechuje się pierwszym z widocznych sternitów (wentrytem) w przypadku obu płci o kompletnych liniach udowych. Samiec ma symetryczne genitalia. Samica wyróżnia się na tle północnoamerykańskich przedstawicieli rodzaju zredukowanym, niewielkim, wydłużonym infundibulum[2].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Owad nearktyczny, endemiczny dla zachodu Stanów Zjednoczonych. Rozmieszczony jest od południowo-zachodniego Oregonu przez całą Kalifornię po południową Arizonę[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b George H. Horn. Studies in Coccinellidae. „Transactions of the American Entomological Society”. 22 (2), s. 81–114, 1895. 
  2. a b c d Robert D. Gordon. The Coccinellidae (Coleoptera) of America North of Mexico. „Journal of the New York Entomological Society”. 93 (1), s. 1-912, 1985. New York Entomological Society. 
  3. T.L. Casey. A revision of the American Coccinellidae; with Appendix of Coccinellidae taken in equatorial and southern Africa during the Transit of Venus expedition to the Cape of Good Hope in 1882. „Journal of the New York Entomological Society”. 7 (2), s. 71–169, 1899. 
  4. R. Korschefsky: Coccinellidae I. Coleopterorum catalogus, Vol. 16 (part 18). Berlin: 1931, s. 1–224.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]