Zabrzeźnia-Parcela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabrzeźnia-Parcela
część miasta Głowna
Ilustracja
Dworek Zabrzeźnia
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

zgierski

Miasto

Głowno

W granicach Głowna

1934–1969, od 1994

SIMC

0413972[1]

Populacja (1971)
• liczba ludności


126

Kod pocztowy

95-015[2]

Tablice rejestracyjne

EZG

Położenie na mapie Głowna
Mapa konturowa Głowna, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zabrzeźnia-Parcela”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zabrzeźnia-Parcela”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zabrzeźnia-Parcela”
Położenie na mapie powiatu zgierskiego
Mapa konturowa powiatu zgierskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zabrzeźnia-Parcela”
Ziemia51°58′15″N 19°43′13″E/51,970726 19,720260

Zabrzeźnia-Parcela – dawny majątek, 1934–1969 i od 1994 północno-wschodnia część miasta Głowna, obejmująca swym zasięgiem tereny w okolicy ulicy Konarskiego[3].

Znajduje się tu zespół dworsko-parkowy "Zabrzeźnia".

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obszar ten, zlokalizowany wokół dworku Zabrzeźnia z 1840 roku, stanowił majątek Wincentego Matuszewskiego herbu Topór[4]. Nazwa majatku pochodzi od wsi Zabrzeźnia, położonej po drugiej, wschodniej, stronie rzeki Mrogi. Od 1867 w gminie Bratoszewice. W okresie międzywojennym miejscowość należała do powiatu brzezińskiego w woj. łódzkim. 16 września 1933 utworzono gromadę Zabrzeźnia w granicach gminy Bratoszewice, składającą się z kolonii Zabrzeźnia (A), osady Moczydła, osady Stara Piła, osady Bukowiec, majątku Zabrzeźnia i wsi Warchołów Stary[5].

10 lipca 1934 rozparcelowaną część majątku Zabrzeźnia z folwarkiem (stąd nazwa Zabrzeźnia-Parcela) o powierzchni 123 ha oraz należące do tego majątku łąki włączono do Głowna[6].

1 stycznia 1970, po 36 latach, obszar ten (115,09 ha) wyłączono z Głowna włączając go jako samodzielną miejscowość do gromady Głowno w powiecie łowickim w woj. łódzkim[7]. W 1971 roku Zabrzeźnia-Parcela liczyła 126 mieszkańców[8].

Od 1 stycznia 1973 w nowo utworzonej gminie Głowno w powiecie łowickim, gdzie utworzyła sołectwo[9]. W latach 1975–1994 miejscowość należała administracyjnie do województwa łódzkiego.

1 lipca 1994 Zabrzeźnię-Parcelę (115,10 ha) włączono po raz drugi do Głowna[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. GUS. Rejestr TERYT
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1305 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Zabrzeźnia-Parcela w serwisie Geoportal
  4. Zespół dworsko-parkowy "Zabrzeźnia" w Głownie na stronie internetowej zwiedzajlodzkie.pl
  5. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 19, poz. 243.
  6. Dz.U. z 1934 r. nr 60, poz. 514
  7. Dz.U. z 1969 r. nr 37, poz. 319
  8. Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: pow. Łowicz, woj. łódzkie /
  9. Uchwała Nr XIX/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie łódzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 1972, Nr. 14, Poz. 185).
  10. Dz.U. z 1994 r. nr 72, poz. 314