Złota Galera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Złota Galera
Autor

Jacek Dukaj

Tematyka

klerykal fiction

Typ utworu

opowiadanie

Data powstania

1988

Wydanie oryginalne
Język

polski

Data wydania

1990

Złota Galeraopowiadanie fantasy, debiut Jacka Dukaja. Opublikowane w 1990 w miesięczniku „Fantastyka” (2/1990)[1][2]. Opowiadanie było jednym z tekstów, które zapoczątkowały nurt klerykal fiction w polskiej prozie fantastycznonaukowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Autor napisał tekst w wieku 14 lat, a opublikował, mając lat 16[1][2].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Akcja toczy się w dalekiej przyszłości. Do granic Imperium Ziemskiego zbliża się, dryfując w przestrzeni kosmicznej, ogromnych rozmiarów galera wykonana ze szczerego złota. Wywiadu dokonują Błogosławione Zastępy, które dowiadują się, że obiekt został wysłany przez samego Szatana, który przybywa na Ziemię, by wziąć „to, co do niego należy”, a spośród wielomiliardowej populacji przeżyje zaledwie kilkadziesiąt milionów – ci, którzy żyli zgodnie z sumieniem. Gdy galera jest już u wrót Ziemi, okazuje się, że bez duszy padają nie tylko maluczcy, ale też szef Błogosławionych Zastępów Colloni oraz jego szef, archanioł Charles Radiwill[3].

Odbiór i analiza[edytuj | edytuj kod]

Uważa się, że opowiadanie było jednym z tekstów, które zapoczątkowały nurt klerykal fiction w polskiej prozie fantastycznonaukowej[4][5].

W 1991 Tomasz Kołodziejczak we wstępie do antologii Jawnogrzesznica napisał, że tekst jest reakcją na „społeczne strachy końca dziesięciolecia”[6].

Marek Oramus w 1995 konstatował krótko w Fenixie, że utwór należy do nielicznych [spośród nurtu klerykal fiction], które „spoglądają na problem szerzej”, pozostałe określając jako „najprymitywniejszą fantastykę pierwszopoziomową”[7].

W swoich artykułach z 1999 (Fronda) i 2002 (Przewodnik Katolicki) Natalia Budzyńska określiła utwór mianem metafizyczno-technologicznej space opery i pisze, że opowiadanie „to jakby przestroga dla tych, którzy traktują diabła jako zabawę, którzy zajmując się magią czy okultyzmem, są przekonani, że mogą zapanować nad tajemnymi mocami, oswoić ciemne siły, udomowić demona”, a także „przestroga przed naszą pychą, kiedy uważamy, że grzechy nas nie dotyczą, ponieważ „generalnie jesteśmy w porządku”[8]. Krytyczka twierdzi, że utwór „zdawał się być właśnie totalną krytyką Kościoła po przemianach polskiej rzeczywistości. Ale jednocześnie (...) [jest] na wskroś przesycony treściami ewangelicznymi”[9]. Autorka przytacza także opinie innych krytyków, którzy „okrzyknęli utwór antyklerykalnym” i twierdzili, że Dukaj skupia się na „subiektywnie dolegliwym rozpychaniu się Kościoła na publicznej scenie”, zaś Zbigniew Łazowski uznał ten utwór za krytykę pod adresem mieszkańców „najbardziej katolickiego kraju Europy”[8].

Tadeusz Żabski w Słowniku literatury popularnej z 2006 określił debiut Dukaja „brawurowym” i ocenił, że choć „ani w warstwie językowej ani kompozycyjnej nie zaskakuje”, to „oryginalna tematyka (...) oraz pełne rozmachu wizje (...) sprawiły, że przyczynił się do ukonstytuowania nurtu polskiej sf, podejmującego problematykę wiary”[10].

W 2014 Piotr Gorliński-Kucik pisząc w książce Skład osobowy: szkice o prozaikach współczesnych ocenił że wbrew zamiarom autora „Złota Galera wpisała się w narastającą wówczas w Polsce falę antyklerykalizmu, będącą z kolei reakcją na umacnianie się pozycji Kościoła”[3]. Potwierdził to sam autor, pisząc 2 lata po debiucie: „Pojęcia nie miałem, pisząc to opowiadanie, że po Polsce przejdzie taka fala (fale?) antyklerykalizmu i Kościół wejdzie na honorową trybunę niechęci. (...) To, że Galera trafiła w dziurę literacką zawdzięczam w większości szczęściu” oraz „z pewnym przerażeniem spostrzegłem, że zaczyna się o mnie mówić jak o jakimś wieszczu[11].

Gorliński-Kucik zauważył też, że nastoletni autor „wzbudził niekłamany podziw oryginalnym pomysłem i sprawnością warsztatu”; i że świat przedstawiony w opowiadaniu ma „cechy rzeczywistości alternatywnej, zorganizowanej podług innych założeń: elementy świata duchowego i materialnego występują na jednej płaszczyźnie jako równouprawnione”[3].

W 2022 w książce „Powroty do przeszłości”. Literatura i kultura lat 80. i jej współczesna recepcja Adam Mazurkiewicz stwierdził, że utwór „odwołuje się do dominującej w social fiction poetyki realizmu fantastycznego”, czyli „łączy podejmowanie polemiki z pozaartystycznymi zjawiskami społeczno-politycznymi w tonacji 'serio'”, a także jest próbą dostosowania „niegdysiejszego sposobu wysłowienia problematyki społecznej do nowego wyzwania, jakim stało się wieloaspektowe zaistnienie Kościoła w wyobraźni zbiorowej”[12]. Wcześniej, w 2014 w książce Motywy religijne we współczesnej fantastyce, Mazurkiewicz pisał też, że utwór należy zaliczyć do „opowieści, w których problematyka religijna stanowi oś fabularną. (...) utwory te przywołują rzeczywistość religijną, wykorzystując wątki przejęte z liturgii, hagiografii, kultu, Biblii, historii Kościoła” i są utworami, w których „sacrum stanowi realną rzeczywistość”[13].

Według Stanisława Krawczyka, piszącego w 2022 w książce Gust i prestiż. O przemianach polskiego świata fantastyki, Złota Galera „stała się jednym z ważniejszych opowiadań we współczesnej polskiej fantastyce naukowej”[5].

Wydania[edytuj | edytuj kod]

Tekst został przetłumaczony na języki obce:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paweł Kozioł, Jacek Dukaj – życie i twórczość [online], culture.pl, grudzień 2008 [dostęp 2024-02-18].
  2. a b Maria Kotowska-Kachel, Jacek Dukaj [online], ppibl.ibl.waw.pl, 12 lipca 2019 [dostęp 2024-02-18].
  3. a b c Piotr Gorliński-Kucik: Światotwórstwo: O prozie Jacka Dukaja. W: Skład osobowy: szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 1. A. Nęcka, D. Nowacki, J. Pasterska (red.). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2014, s. 34.
  4. Ewa Kozak, O mesjaszu i sarmatach, czyli Polska przyszłości w opowiadaniu Jacka Dukaja „Crux” (2003), „Literatura i Kultura Popularna”, 25, 2019, s. 249–259, DOI10.19195/0867-7441.25.14, ISSN 0867-7441 [dostęp 2023-12-31] (pol.).
  5. a b Stanisław Krawczyk, Gust i prestiż. O przemianach polskiego świata fantastyki, Wydawnictwo Naukowe Scholar, 11 października 2022, s. 88-89, ISBN 978-83-66849-57-0 [dostęp 2024-02-19] (pol.).
  6. Tomasz Kołodziejczak, Wstęp, [w:] Tomasz Kołodziejczak (red.), Jawnogrzesznica: antologia opowiadań science fiction 1980-1990, Fantasy, Science Fiction, Horror, Warszawa: "Przedświt", 1991, s. 8, ISBN 978-83-85081-27-2 [dostęp 2024-01-09].
  7. Marek Oramus, Piąte piwo: Klerykal, czyli los kleryka, „Fenix” (1), 1995, s. 185–186.
  8. a b Natalia Budzyńska. Klerykal fiction. „Fronda”. 17/18, s. 290-291, 1999. [dostęp 2023-12-31]. (pol.). 
  9. Natalia Budzyńska, Klerykał fiction [online], Przewodnik Katolicki, 2002 [dostęp 2023-12-31] (pol.).
  10. Tadeusz Żabski: Słownik literatury popularnej. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2006, s. 119. ISBN 978-83-229-2767-0. (pol.).
  11. Jacek Dukaj, Złota Galera, [w:] Tomasz Kołodziejczak (red.), Jawnogrzesznica: antologia opowiadań science fiction 1980-1990, Fantasy, Science Fiction, Horror, Warszawa: "Przedświt", 1991, s. 176, ISBN 978-83-85081-27-2 [dostęp 2024-02-18].
  12. Adam Mazurkiewicz: Nowe (?) odsłony fantastyki zaangażowanej. W: „Powroty do przeszłości”. Literatura i kultura lat 80. i jej współczesna recepcja. Wiktor Gardocki, Dariusz Piechota (red.). Białystok: Temida 2, przy współpracy Wydziału Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku, 2022, s. 94. ISBN 978-83-67169-12-7.
  13. Adam Mazurkiewicz: Fantastyka religijna jako zjawisko osobne (rekonesans). W: Motywy religijne we współczesnej fantastyce. Mariusz M. Leś, Piotr Stasiewicz (red.). Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2014, s. 45. ISBN 978-83-7431-435-0.
  14. Яцек Дукай «Золотая галера» [online] [dostęp 2021-02-26] (ros.).
  15. Galaktika 1995 [online], galaktika.hu [dostęp 2024-02-19] (węg.).
  16. Publication: The Dedalus Book of Polish Fantasy [online], isfdb.org [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  17. Publication: Auf der Straße nach Oodnadatta [online], isfdb.org [dostęp 2024-02-19] (ang.).