Yokosuka P1Y

Yokosuka P1Y

Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Yokosuka
Typ	samolot bombowy
Załoga	3
Historia
Data oblotu	sierpień 1943
Liczba egz.	1002 lub 1008
Dane techniczne
Napęd	2 x silnik gwiazdowy Nakajima NK9C Homare 12
Moc	1825 KM
Wymiary
Rozpiętość	20 m
Długość	15 m
Wysokość	4,30 m
Powierzchnia nośna	55 m²
Masa
Własna	7265 kg
Startowa	13 500 kg
Osiągi
Prędkość maks.	547 km/h na 5900 m
Prędkość przelotowa	370 km/h na 4000 m
Pułap	9400 m
Zasięg	5370 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 przednie działko Typ 99 20 mm, 1 grzbietowy karabin maszynowy Typ 2 13 mm
Wyposażenie dodatkowe
1000 kg bomb lub 1 torpeda 800 kg
Użytkownicy
Japońska Cesarska Marynarka Wojenna
Rzuty

Yokosuka P1Y Ginga (jap. 横須賀 P1Y 銀河 Yokosuka P1Y Droga Mleczna) - dwusilnikowy bombowiec, bazujący na lądzie, skonstruowany podczas II wojny światowej dla Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej. Był on następcą samolotu Mitsubishi G4M i nosił nadany przez aliantów kryptonim „Frances”.

Historia

P1Y został zaprojektowany przez morskie zakłady techniczne w Yokosuka na potrzeby marynarki wojennej, która potrzebowała samolotu o prędkości porównywalnej z myśliwcem Zero, zasięgiem porównywalnym z bombowcem G4M, ładunkiem bomb 907 kg, zdolnością do bombardowania nurkowego oraz do przenoszenia torped.

W wyniku takich wymagań konstrukcja samolotu raziła nadmiernym skomplikowaniem, trudnościami w produkcji oraz kiepskimi możliwościami serwisu. Problemy z silnikiem Nakajima Homare przyspieszyły jego wymianę na silnik Mitsubishi Kasei.

Użycie bojowe

P1Y wyposażony w radar

Yokosuka P1Y został użyty po raz pierwszy w sierpniu 1943. Nakajima wyprodukował 1002 egzemplarze, które działały dla pięciu grup powietrznych jako samoloty średniego typu, bazujące na lądzie oraz bombowce torpedowe, startujące z lotnisk polowych w Chinach, na Tajwanie, Marianach, Filipinach, wyspach Riukiu, Sikoku i Kiusiu.

Podczas ostatnich akcji wojny P1Y zostały użyte jako samoloty kamikaze. Samoloty w tej roli użyto przeciwko US Navy podczas bitwy o Okinawę w operacji Tan nr 2. Wersja myśliwca nocnego, P1Y2-S Kyokkō, była wyposażona w radar i 20-milimetrowe działko, które oprócz standardowego ostrzału do przodu działało także w układzie Schräge Musik. W sumie zakłady Kawanishi wyprodukowały 97 sztuk tego samolotu, ale wiele z tych samolotów zostało z powrotem przemienione na bombowce Ginga z powodu nieprawidłowego działania na dużych wysokościach przeciwko amerykańskim bombowcom B-29.

Zobacz też

• Junkers Ju 88
• Pe-2

Bibliografia

• René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. Londyn: Putnam, 1979, s. 462-468. ISBN 0-370-30251-6.