Wyspy Calleji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspy Calleji (IC) w tylno-bocznym jądrze ciała migdałowatego szczura, barwienie metodą Nissla i szlakowania następczego przy użyciu BDA

Wyspy Calleji (ang. islands of Calleja, IC, ISC, IClj) – grupa neuronów ziarnistych wewnętrznej części prążkowia, obecna w mózgowiu większości kręgowców. Należą do układu limbicznego, w którym mają udział wzmacniając efekty wywierane przez tzw. układ nagrody. U większości gatunków, wyspy Calleji mieszczą się w guzku węchowym; natomiast u naczelnych wyspy Calleji zlokalizowane są w jądrze półleżącym, uznawanym za główny ośrodek układu nagrody mózgowia (guzek węchowy u małp człekokształtnych jest już praktycznie nieobecny). Funkcje zarówno guzka węchowego jak i jądra półleżącego wiązano z przetwarzaniem bodźców nagradzających, jak i z mechanizmem uzależnienia od narkotyków. Poznanie połączeń nerwowych wysp Calleji, zarówno dosiebnych jak i odsiebnych, podpiera tę tezę, ponieważ pokrywają się one ze szlakami, co do których wcześniej udowodniono ich rolę w przekazywaniu sygnału nagrody w przypadku zażycia kokainy bądź amfetaminy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wyspy Calleji nazwane zostały na cześć Juliána Calleji y Sáncheza, hiszpańskiego anatoma, który jako pierwszy opisał je w pracy z 1893 roku zatytułowanej La región olfactorie de cerebro („Obszar węchowy mózgu”). Przed nim Sigbert Ganser, niemiecki neurolog i psychiatra w pracy z 1882 roku szczegółowo opisał ten obszar mózgu[1]. Ponadto, obecne rozumienie tego pojęcia anatomicznego różni się od stosowanego dziś; Calleja prawdopodobnie badał grube skrawki warstwy komórkowej guzków węchowych, a nie komórki warstwy ziarnistej[2].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Wyspy Calleji znajdują się w obrębie wewnętrznej i pośrodkowej warstwy prążkowia wewnętrznego. Największa z wysp (insula magna) znajduje się przy przyśrodkowej krawędzi jądra półleżącego. Przyśrodkowa grupa wysp leży wzdłuż granicy kresomózgowia środkowego i opony miękkiej. Wyspy mogą być uwidocznione dzięki metodom barwienia specyficznych względem syntazy tlenku azotu i dehydrogenazy NADPH, dwóch enzymów obecnych w komórkach wysp. Dokładne rozmieszczenie komórek w tych kompleksach jest różne u różnych gatunków, ale jest też różne w obrębie dwóch półkul tego samego mózgowia[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ganser S. Vergleichend-anatomische Studien iiber das Gehirn des Maulwurfs. Morph Jahrb 7, s. 591 (1882)
  2. Millhouse OE. Granule cells of the olfactory tubercle and the question of the islands of Calleja. „The Journal of comparative neurology”. 265 (1), s. 1–24, 1987. DOI: 10.1002/cne.902650102. PMID: 3693600. 
  3. de Vente J, Hani L, Steinbusch HE, Steinbusch HW. The three dimensional structure of the islands of Calleja: a single heterogenous cell complex. „Neuroreport”. 3 (12), s. 565–8, marzec 2001. PMID: 11234764. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]