Wolwi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wolwi
Βόλβη
Besikíon
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Grecja

Region

Półwysep Chalcydycki

Wysokość lustra

37 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

76 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


21 km
6 km

Głębokość
• maksymalna


ok. 22 m

Hydrologia
Rodzaj jeziora

tektoniczne

Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Wolwi”
Ziemia40°40′54″N 23°28′02″E/40,681667 23,467222

Wolwi[1] (gr. Βόλβη, Bólbē, Besikíon[2]) – jezioro w północnej Grecji, w Macedonii Środkowej, na wschód od Salonik. Zajmuje powierzchnię 69[2]-76 km², będąc tym samym drugim co do wielkości jeziorem naturalnym w kraju. Głębokość maksymalna dochodzi do około 22 m[3].

Łodzie wykorzystywane przez miejscowych rybaków

Jest jeziorem pochodzenia tektonicznego. Ma wydłużony kształt, z długością maksymalną 21 km i szerokością maksymalną 6 km. Lustro wody znajduje się maksymalnie na wysokości 37 m n.p.m. Wolwi zajmuje największą część rozległej doliny ryftowej, która kiedyś w całości była wypełniona wodą. Drugim reliktowym jeziorem tej doliny, położonym na zachód od Wolwi, jest Koronia. Zasilane jest głównie przez cieki spływające z okolicznych gór[3].

Jezioro jest jedynym miejscem na świecie występowania Alosa macedonica z rodziny śledziowatych[4][5] i Alburnus volviticus z rodziny karpiowatych[6]gatunków narażonych na wyginięcie. Ten drugi do 1995 obecny był także w jeziorze Koronia, jednak zanikł w wyniku wysychania zbiornika. W Wolwi odnotowano także m.in. płoć[7], leszcza, wzdręgę[8], karasia srebrzystego i okonia pospolitego[9]. Stwierdzono również liczne przykłady krzyżówek, m.in. leszcza ze wzdręgą i płocią[8].

W latach 80. XX wieku w jeziorze stwierdzono występowanie kilkudziesięciu gatunków zielenic. Dominowały one pod względem liczebności gatunkowej w fitoplanktonie jeziora, jednak w niektórych okresach w roku w odniesieniu do wielkości biomasy ustępowały sinicom, okrzemkom i kryptomonadom[10].

Jezioro objęte jest programem Natura 2000 jako obszar specjalnej ochrony ptaków od 1988[11]. Jest strefą objętą zakazem polowań. Ze względu na obecność endemicznych gatunków ryb, zagrożonych gatunków roślin oraz bycie ostoją ptaków wodnych, także zimujących, razem z jeziorem Koronia jest od 1975 roku wpisane na listę konwencji ramsarskiej[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Polski: Europa. Część 1. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 103, seria: Nazewnictwo Geograficzne Świata. ISBN 83-239-7553-1. [dostęp 2018-04-27].
  2. a b Wolwi, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-05-10].
  3. a b Panagiotis Stefanidis, Stefanos Stefanidis, Fani Tziaftani. The threat of alluviation of lakes resulting from torrents (case study: Lake Volvi, north Greece). „International Journal of Sustainable Development and Planning”. 6 (3), s. 325–355, 2011. WIT Press. DOI: 10.2495/SDP-V6-N3-325-335. ISSN 1743-7601. (ang.). 
  4. D.C. Bobori, E.T. Koutrakis, P.S. Economidis, Shad species in greek waters – An historical overview and present status, Bulletin Francais de la Peche et de la Protection des Milieux Aquatiques, 2001, s. 1001–1008, ISSN 0767-2861 (ang.).
  5. A.J. Crivelli, Alosa macedonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2006, DOI10.2305/IUCN.UK.2006.RLTS.T905A13092853.en [dostęp 2018-04-27] (ang.).
  6. J. Freyhof, M. Kottelat, Alburnus volviticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008, DOI10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T135641A4168872.en [dostęp 2018-04-27] (ang.).
  7. N.K. Papageorgiou. The length weight relationship, age, growth and reproduction of the roach Rutilus rutilus (L.) in Lake Volvi. „Journal of Fish Biology”. 14 (6), s. 529–538, 1979. The Fisheries Society of the British Isles. DOI: 10.1111/j.1095-8649.1979.tb03552.x. ISSN 1095-8649. (ang.). 
  8. a b P.S. Economidis, Alwyne Wheeler. Hybrids of Abramis brama with Scardinius erythrophthalmus and Rutilus rutilus from Lake Volvi, Macedonia, Greece. „Journal of Fish Biology”. 35 (2), s. 295–299, 1989. The Fisheries Society of the British Isles. DOI: 10.1111/j.1095-8649.1989.tb02978.x. ISSN 1095-8649. (ang.). 
  9. D. Bobori, D. K. Moutopoulos, I. Salvarina, A.I. Muñoz. Length-weight relationships of freshwater fish species caught in three Greek lakes. „Journal of Biological Research-Thessaloniki”. 14, s. 219–224, 2010. Aristotle University of Thessaloniki. ISSN 2241-5793. (ang.). 
  10. František Hindák, Maria T. Moustaka-Gouni. Planktic coccal and trichal green algae of Lake Volvi, Greece. „Folia Geobotanica et Phytotaxonomica”. 25 (2), s. 159–195, 1990. Academy of Sciences of the Czech Republic. DOI: 10.1007/BF02912740. ISSN 1211-9520. (ang.). 
  11. NATURA 2000 – Stardard Data Form: GR1220009. European Environment Agency. [dostęp 2018-04-27]. (ang.).
  12. Lakes Volvi & Koronia [online], Ramsar Sites Information Service (ang.).