Wodniściak
Wodniściak – żleb w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Opada spod Siwarowej Przełęczy z wysokości około 1450 m do Wantuli, tuż powyżej Wyżniej Miętusiej Równi (około 1220 m). Żlebem z wysokości około 1400 m po licznych progach spływa woda gubiąca się następnie w piargach u wylotu żlebu[1].
Orograficznie prawe zbocza Wodniściaka tworzy zalesiony Skoruśniak, lewe w górnej części skalista Zagonna Turnia i skalisty mur od Zagonnej Turni do Kobylarzowej Turni, w dolnej zalesiona grzęda na przedłużeniu Kobylarzowej Turni. Wodniściak przecina szlak turystyczny prowadzący z Przysłopu Miętusiego przez Kobylarzowy Żleb na Małołączniaka[2]. W miejscu, w którym ścieżka turystyczna przecina Wodniściak, w jego korycie zwykle znajduje się woda i jest to ostatnie miejsce z wodą na tej trasie[3]. Wypływa z tzw. źródła wędrującego – w czasie suchej pory roku źródło to wypływa 30 m niżej[4]. Żleb znajduje się w porośniętym lasem obszarze, ale schodzące nim lawiny niszczą las.
W górnej części do Wodniściaka z jego orograficznie lewej strony opadają dwa żlebki; jeden z Zagonnej Przełęczy, drugi z Kobylarzowego Zachodu, pomiędzy Kobylarzową Turnią a skalnym murem na jej przedłużeniu do Zagonnej Turni. Zimą zejście Wodniściakiem na Wyżnią Miętusią Rówień może być najpraktyczniejszym sposobem opuszczenia tego rejonu[5].
W Dolinie Miętusiej istnieje jeszcze żleb zwany Małym Wodniściakiem[1].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Wielka Polana Małołącka – Przysłop Miętusi – Kobylarzowy Żleb – Czerwony Grzbiet – Małołączniak. Czas przejścia: 4 h, ↓ 3 h
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Zachodnie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1974.
- ↑ Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część wschodnia, t. 2, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, ISBN 83-7104-010-5.