Przejdź do zawartości

Wincenty Kwieciński (ur. 1882)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Kwieciński
podpułkownik dyplomowany piechoty podpułkownik dyplomowany piechoty
Data urodzenia

5 listopada 1882

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie,

Jednostki

Wyższa Szkoła Wojenna,
19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa,
Oddział IV Sztab Generalny Wojska Polskiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Wincenty Kwieciński (ur. 5 listopada 1882, zm. ?) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1922–1923 był słuchaczem Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. W czasie nauki pozostawał oficerem nadetatowym 83 pułku piechoty w Kobryniu. Z dniem 15 października 1923 r., po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu naukowego oficera Sztabu Generalnego, przydzielony został do Wyższej Szkoły Wojennej, w charakterze asystenta.

31 marca 1924 r. Prezydent RP Stanisław Wojciechowski na wniosek ministra spraw wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego awansował go na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 r. i 27 lokatą w korpusie oficerów piechoty.

W 1924 r. pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy 19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa we Lwowie.

W 1928 r. był oficerem Oddziału IV Sztabu Generalnego WP. W stan spoczynku przeniesiony przed 1932 r.

W 1934 r. pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III i przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był przewidziany do użycia w czasie wojny.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „W zamian za otrzymane wstążeczki biało-amarantowe b. armii gen. Hallera”, Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2097 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 42, s. 1667)
  2. Decyzja Naczelnika Państwa z 12 grudnia 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 9, s. 268)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 168, 343.
  • Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 115, 163.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 325, 842.