William Ronald Fairbairn
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
psychoanalityk |
Narodowość |
szkocka |
William Ronald Fairbairn (ur. 11 sierpnia 1889 w Edynburgu, zm. 31 grudnia 1964 tamże) – psychoanalityk działający w Brytyjskim Towarzystwie Analitycznym w latach trzydziestych XX wieku. W jego rozumieniu celem motywacji człowieka jest zawsze więź (a nie gratyfikacja czy rozładowanie jak u Zygmunta Freuda)[1]. Uważał, że opisywane przez Melanie Klein obiekty wewnętrzne (prześladowcze, niszczące) są wynikiem realnych niepowodzeń rodzicielskich i stanowią kompensacyjny substytut relacji (relacja z obiektem wewnętrznym, a nie z realnymi ludźmi na zewnątrz)[1]. Opisywał, że człowiek uwewnętrznia niezaspakajające obiekty rodzicielskie (nieresponsywne) i przypisuje je w fantazji, jako część siebie[1]. W ten sposób można rozumieć proces powtarzania raniących relacji i nieświadomego poszukiwania podobnych obiektów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ISNI: 0000000116782340
- VIAF: 79147432
- LCCN: n87100313
- GND: 118924079
- NDL: 00439159
- BnF: 134825761
- SUDOC: 035479752
- NKC: jn20000809004
- BNE: XX5006959
- NTA: 074909797
- CiNii: DA01172067
- Open Library: OL5461710A
- PLWABN: 9810562115205606
- NUKAT: n2010007473
- OBIN: 40312
- J9U: 987007271670805171
- CONOR: 154041699
- WorldCat: lccn-n87100313