Przejdź do zawartości

Wiktor Wróblewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Wróblewski
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1930
Narejki, obwód miński

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 2011
Żydowski Obwód Autonomiczny

Zawód, zajęcie

operator pieca obrotowego

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej

Wiktor Wróblewski (ros. Виктор Иванович Врублевский, ur. 18 maja 1930 we wsi Narejki w rejonie kojdanowskim w obwodzie mińskim, zm. 31 grudnia 2011 w Żydowskim Obwodzie Autonomicznym) – operator pieca obrotowego cementowni Ministerstwa Przemysłu Materiałów Budowlanych ZSRR, przodownik pracy, Bohater Pracy Socjalistycznej (1966).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w polskiej rodzinie. Od 1935 mieszkał z rodzicami na Dalekim Wschodzie, jego ojciec podjął pracę w rejonie mazanowskim w obwodzie amurskim. Skończył szkołę średnią, pracował jako pastuch, później jako operator pogłębiarki przy wydobyciu złota. Od 1950 do 1953 odbywał służbę a Armii Radzieckiej, później został maszynistą lokomotywy kopalnianej. Od 1956 mieszkał w Żydowskim Obwodzie Autonomicznym, gdzie podjął pracę w elektrowni i potem cementowni Ministerstwa Przemysłu Materiałów Budowlanych ZSRR w Tiepłooziorsku. Został operatorem pieca obrotowego, stając się liderem w produkcji, a podczas przedłużonego siódmego planu pięcioletniego z lat 1959-1965 kierował brygadą pracowników cementowni, która przekroczyła plan produkcyjny. W 1966 przyjęto go do KPZR. Od 1971 do 1980 był członkiem Komitetu Obwodowego KPZR Żydowskiego Obwodu Autonomicznego[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]