Przejdź do zawartości

Wiaczesław Wasilewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiaczesław Wasilewski
Ilustracja
Wasilewski w 2016
Pełne imię i nazwisko

Wiaczesław Nikołajewicz Wasilewski[1]

Pseudonim

The Crushin Russian
Saint Fist
Slava

Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1988[2]
Zielenogorsk, ZSRR

Obywatelstwo

ZSRR (1988-1991)
Rosja (od 1991)

Wzrost

178 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

sambo, judo[1]

Trenowany przez

Murat Keshtov
Grappling: Rustam Chsiev

Debiut

2008

Kategoria wagowa

półciężka, średnia, półśrednia[2]

Klub

Red Fury fight team
Tiger Muay Thai
Fightspirit Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

45

Zwycięstwa

36

Przez nokauty

14

Przez poddania

10

Przez decyzje

12

Porażki

9

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 5 grudnia 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wiaczesław Nikołajewicz Wasilewski (ros. Вячеслав Николаевич Василевский; ur. 16 czerwca 1988 w Zielenogorsku) – rosyjski zawodnik mieszanych sztuk walki oraz sambista, sześciokrotny mistrz świata i dwukrotny mistrz Europy w sambo bojowym, ponadto dwukrotny mistrz MMA organizacji M-1 Global w wadze półciężkiej z 2010 oraz średniej z 2014.

Kariera w judo[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Zielenogorsku (Kraj Krasnojarski). W wieku 9 lat zaczął trenować judo, a po niedługim czasie został mistrzem juniorów Kraju Krasnojarskiego. Od 19 roku życia trenuje boks oraz sambo bojowe – w tym drugim jest sześciokrotnym mistrzem świata w wadze do 90 kg oraz dwukrotnym mistrzem Europy, również w tejże wadze. Prócz tego jest multimedalistą krajowych mistrzostw[1].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

M-1 Global[edytuj | edytuj kod]

W mieszanych sztukach walki zadebiutował 24 maja 2008 w Czeskich Milovicach pokonując zawodnika gospodarzy Ladislawa Žaka. Jeszcze w tym samym roku przegrał w swojej drugiej zawodowej walce z Hiszpanem Danielem Taberą. W 2010 wziął udział w turnieju eliminacyjnym M-1 Selection mającym wyłonić pretendentów do walki o inauguracyjne mistrzostwo M-1 wagi półciężkiej. Wasilewski wygrał eliminację pokonując trzech rywali. 10 grudnia 2010 zmierzył się w Moskwie o tytuł mistrza M-1 ze zwycięzcą zachodnio-europejskich eliminacji Polakiem Tomaszem Narkunem. Rosjanin zdominował rywala kickboksersko, ostatecznie wygrywając przez TKO w 2. rundzie i zdobywając inauguracyjny pas mistrzowski M-1[3].

Po grudniowej wygranej następny pojedynek stoczył 4 czerwca 2011 w Polsce na gali Pro Fight 6 we Włocławku, pokonując na punkty zawodnika m.in. KSW Roberta Jocza[2] i ulegając przy tym kontuzji ręki, przez którą kilka miesięcy musiał pauzować. W tym czasie zszedł wagę niżej do kat. średniej (84 kg), wakując tytuł M-1 w wadze półciężkiej. Pod koniec roku planowano zestawić go z Brazylijczykiem Mario Mirandą, lecz do starcia nie doszło[4].

Bellator FC[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2012 Wasilewski związał się z amerykańską organizacją Bellator FC zostając włączonym do turnieju wagi średniej. W momencie podpisania kontraktu z Bellatorem, umowa z rodzimą M-1 nadal obowiązywała i była w niej zawarta klauzula odnośnie do zakazu pojedynków w konkurencyjnych amerykańskich organizacjach. Wasilewski złamał tenże warunek kontraktowy więc władze M-1 postanowiły podać go do sądu w Amsterdamie[5]. Mimo perturbacji i sporów na linii Wasilewski – M-1, ostatecznie stoczył 16 marca pojedynek ćwierćfinałowy. Na gali Bellator 61 pokonał Amerykanina Victora O’Donnella na punkty[2]. 20 kwietnia uległ w półfinałowej walce Brazylijczykowi Maiquelowi Falcão i odpadł z turnieju[2]. Po tej porażce Bellator nie przedłużył kontraktu z Rosjaninem głównie z powodu jego nieścisłości z M-1.

Powrót do M-1[edytuj | edytuj kod]

Miesiąc po przegranej w Stanach stoczył wygrany pojedynek w Moskwie pokonując mistrza WFC Bułgara Swetłozara Sawowa przez TKO. Na początku 2013 zorganizowano spotkanie z prezesem M-1 Wadimem Finkelsztejnem po którym Wasilewski doszedł do porozumienia z organizacją i podpisał nowy 2-letni kontrakt. Od 2013 do 2014 pokonywał przed czasem m.in. Trevora Prangleya, Vitora Nobrege oraz w rewanżu Maiquela Falcão po czym 7 września 2014 zdobył pas mistrzowski M-1 w wadze średniej odbierając go Ramazanowi Emiejewowi, lecz stracił go już w pierwszej obronie 10 kwietnia 2015 w rewanżowym starciu z Emiejewem. 19 lutego 2016 wziął udział w M-1 Global Grand Prix wagi średniej gdzie w pierwszym pojedynku przegrał z Aleksandrem Szlemienko niejednogłośnie na punkty[6]. Mimo odpadnięcia z turnieju, ostatecznie wystąpił w finale (16 czerwca) zastępując kontuzjowanego Ramazana Emiejewa i ponownie mierząc się ze Szlemienko z którym kolejny raz nie mógł sobie poradzić, przegrywając ostatecznie przez poddanie w trzeciej rundzie[7].

4 września 2016 na gali Fightspirit Championship 6 wypunktował Matta Horwicha[2].

Absolute Championship Berkut[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2016 podpisał kontrakt z organizacją Absolute Championship Berkut (ACB)[8]. Po dwóch wygranych przed czasem w kwietniu i lipcu 2017[2], 23 grudnia tego samego roku otrzymał szansę walki o pas wagi średniej przeciwko Albertowi Durajewowi. Wasilewski przegrał ten pojedynek przez TKO w trzeciej rundzie[9].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Wasilewski (z prawej) otrzymuje gratulację i pamiątkowy pas od Władimira Putina, 9 sierpnia 2017

Mieszane sztuki walki[1][10][edytuj | edytuj kod]

  • 2010–2011: mistrz Europy Mix Fight Combat w wadze średniej (-84 kg)
  • 2010: M-1 Selection Eastern European – zwycięzca eliminacji w wadze półciężkiej (-93 kg)
  • 2010–2011: mistrz M-1 Global w wadze półciężkiej
  • 2012: Bellator Season 6 Middleweight Tournament – półfinalista turnieju wagi średniej
  • 2014–2015: mistrz M-1 Global w wadze średniej
  • 2016: finalista M-1 Grand Prix wagi średniej

Sambo[1][10][edytuj | edytuj kod]

  • 2008: Mistrzostwa Rosji w St. Petersburgu – kat. -90 kg
  • 2008: Mistrzostwa Europy w Tbilisi – kat. -90 kg
  • 2009: Mistrzostwa Rosji w Kstowie – kat. -90 kg
  • 2009: Mistrzostwa Świata w Salonikach – kat. -90 kg
  • 2010: Mistrzostwa Rosji w Krasnokamsku – kat. -90 kg
  • 2010: Mistrzostwa Świata w Taszkencie – kat. -90 kg
  • 2012: Mistrzostwa Świata w Mińsku – kat. -90 kg
  • 2012: Mistrzostwa Rosji w Moskwie – kat. -90 kg
  • 2013: Mistrzostwa Świata w St. Petersburgu – kat. -90 kg
  • 2013: Mistrzostwa Rosji w Gubkinie – kat. -90 kg
  • 2014: Mistrzostwa Europy w Bukareszcie – kat. -90 kg
  • 2014: Mistrzostwa Rosji w Ułan Ude – kat. -90 kg
  • 2015: Mistrzostwa Świata w Casablance – kat. -90 kg
  • 2017: Mistrzostwa Rosji w Niżnym Nowogródzie – kat. -90 kg
  • 2017: Mistrzostwa Świata w Soczi – kat. -90 kg

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Василевский Вячеслав Николаевич. izsambo.ru. [dostęp 2018-05-06]. (ros.).
  2. ↑ a b c d e f g Rekord MMA i statystyki na tapology.com [online], tapology.com [dostęp 2018-05-06] (ang.).
  3. ↑ TOMASZ NARKUN BEZ PASA! RAFAŁ MOKS MISTRZEM KATEGORII ŚREDNIEJ!. sporty-walki.org. (pol.).
  4. ↑ Vasilevsky vs. Miranda na M-1 Challenge 19 listopada. mmarocks.pl, 2011-09-26. [dostęp 2018-05-06]. (pol.).
  5. ↑ Vyacheslav Vasilevsky nie zadebiutuje w Bellatorze?. mmania.pl, 2012-02-28. (pol.).
  6. ↑ Shlemenko pokonał na punkty Vasilevsky’ego. Volkov nowym mistrzem M-1 w wadze ciężkiej. mmarocks.pl, 2016-02-20. [dostęp 2018-05-06]. (pol.).
  7. ↑ Shlemenko submits Vasilevsky to capture M-1 Grand Prix middleweight championship. mymmanews.com, 2016-06-17. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
  8. ↑ Вячеслав Василевский подписал контракт с организацией ACB. matchtv.ru, 2016-09-17. [dostęp 2018-05-06]. (ros.).
  9. ↑ ACB 77: Moscow – transmisja i wyniki na żywo od 16.00 na MMARocks.pl. mmarocks.pl, 2017-12-23. [dostęp 2018-05-06]. (pol.).
  10. ↑ a b Василевский Вячеслав Николаевич. infosport.ru. [dostęp 2018-05-06]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiaczesław_Wasilewski&oldid=72418774”