Włodzimierz II Glebowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Włodzimierz II Glebowicz (ur. 1157, zm. 18 kwietnia 1187) – książę perejasławski w latach 1169-1187.

Był najstarszym synem Gleba Jurijewicza, księcia kurskiego, kaniowskiego, perejasławskiego. Gdy ten został w 1169 roku przy pomocy brata Andrzeja Bogolubskiego osadzony jako książę kijowski, formalnie oddał władzę w Perejasławiu synowi. Gdy wkrótce Gleb utracił władzę, nie powrócił do Perejasławia, a zwierzchnictwo pozostawił Włodzimierzowi. Na tron powrócił w 1170 roku, ale już 20 stycznia 1171 roku zmarł, otruty przez mieszczan. Z tego powodu Włodzimierz powrócił do władzy. Jedną z jego pierwszych decyzji po powrocie na tron było nałożenie na Żydów nowego, wysokiego podatku. Jego dokładna wysokość nie jest znana, lecz wiadomo, że pochłaniał on tak dużą część dochodu, że niektórym z płacących go nie starczało pieniędzy na jedzenie, choć wcześniej żyli dostatnie. Z tego powodu na terenie księstwa perejasławskiego wybuchło powstanie ludności żydowskiej, które Włodzimierz ostatecznie stłumił w 1172 roku[1]. W 1173 roku uczestniczył w bezskutecznej kampanii swego wuja przeciw synom Rościsława I Michała. W 1177 roku wsparł innego wuja, Wsiewołoda III Wielkie Gniazdo w bitwie z Glebem Rościsławowiczem riazańskim nad rzeką Koloszką.

Od 1183 roku uczestniczył w kampaniach przeciw Połowcom (Kumanom). Na prośbę księcia kijowskiego Światosława III czernihowskiego, gdy jego brat Igora Światosławowicza i korgent książę owrucki Ruryk II Wasyl wyruszyli przeciw Kumanom, Włodzimierz administrował Owruczą. Gdy między Igorem a Rurykiem wywiązał się konflikt, Włodzimierz wykorzystał to i złupił należący do Igora Nowogród Siewierski i okolice. W latach 1183 (nad Orłem) i 1185 (nad Chorołem) stoczył skuteczne bitwy z Połowcami u boku Igora. Po kolejnej kampanii, tym razem nieudanej, ich władca Konczak napadł na Perejasław, którego Włodzimierz musiał bronić osobiście - został wówczas ranny i schronił się w pałacu. Gdy Połowcy skoncentrowali swe siły na oblężeniu miasta Włodzimierza, Światosław i Ruryk przeprowadzili kontratak, przekraczając Dniepr w Zarubynci i zmuszając Kumanów do odwrotu na stepy.

W 1187 roku książę perejasławski zmarł bezdzietnie, a w jego miejsce wyj Wsiewołod III Wielkie Gniazdo ustanowił na tronie swego kuzyna Jarosława Mścisławowica.

Małżeństwo[edytuj | edytuj kod]

W 1180 roku ożenił się z nieznaną z imienia córką księcia czernihowskiego Jarosława Wsiewołodowicza. Nie doczekali się potomstwa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oleksandr I︠A︡kovych Naĭman, Історія євреїв України, Академія історії та культури євреїв України, 2003, ISBN 978-966-02-0637-3 [dostęp 2024-05-19] (ukr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]