Władysław Ochota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Ochota
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1937
Ryki

Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Władysław Ochota (ur. 6 sierpnia 1937 w Rykach) – polski ślusarz i działacz robotniczy, poseł na Sejm PRL VII kadencji (1976–1980).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Piotra i Marianny. W Zespole Szkół Zawodowych wyuczył się na ślusarza mechanika, po czym pracował w Zakładach Remontowych Maszyn Budowlanych w Warszawie, FSC Lublin oraz Zakładach Azotowych w Kędzierzynie-Koźlu. W 1965 podjął pracę w Zakładach Azotowych w Puławach, gdzie był m.in. monterem oraz brygadzistą w Zakładach Mechanicznych. Pełnił funkcję sekretarza Rady Okręgowej Związku Zawodowego Chemików.

Był członkiem Związku Młodzieży Polskiej i Związku Młodzieży Socjalistycznej. Od 1964 działał w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1975 zasiadł w Komitecie Zakładowym (zostając także I sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej, którym był do 1977; następnie do 1979 był II sekretarzem), w Komitecie Miejskim i w Komitecie Wojewódzkim (był jego członkiem do 1979) partii oraz był delegatem na jej VII Zjazd[1].

W 1969 został radnym Miejskiej Rady Narodowej w Puławach[2], a w 1976 posłem na Sejm PRL VII kadencji w okręgu Puławy. Zasiadał w Komisjach Górnictwa, Energetyki i Chemii oraz Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego.

Otrzymał Odznakę „Przodujący Pracownik Lubelszczyzny”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
  2. Kandydaci, nr 10 z 16–31 maja 1969, s. 2

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]