Władysław Deskiewicz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 września 1885 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
kupiec |
.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
| |
.jpg)
Władysław Deskiewicz (ur. 15 września 1885 w Cieślinie, zm. ?) – polski kupiec, plutonowy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 września 1885 w Cieślinie, w ówczesnym powiecie inowrocławskim Prowincji Poznańskiej, w rodzinie Jerzego i Antoni z Derkiewiczów[1]. W latach 1896–1904 uczęszczał do gimnazjum w Inowrocławiu[2]. Przed maturą został wydalony z gimnazjum „consilium abeundi”[3]. Wyjechał do Berlina, gdzie ukończył kilka semestrów agronomii, a później odbył obowiązkową służbę wojskową w Cesarskiej Marynarce Wojennej, w charakterze jednorocznego ochotnika[2]. Po zwolnieniu z wojska odbył praktykę rolną, a następnie podjął pracę administratora majątku w Woźnikach[3].
W 1914 został powołany do służby wojskowej[4]. Do 1916 walczył na froncie w Belgii, w formacji piechoty złożonej z marynarzy-rezerwistów[3]. Awansował na plutonowego[1]. Następnie pracował w Łukowie, jako urzędnik referatu rolnego niemieckich władz okupacyjnych[5]. W 1918, po odzyskaniu niepodległości, rozpoczął organizować referaty aprowizacyjne w powiatach: sokołowskim i węgrowskim[3]. W 1919 został kierownikiem handlowym w wydziale handlu sejmiku powiatowego w Sokołowie[3].
4 sierpnia 1920 w Warszawie wstąpił jako ochotnik do Kompanii Ochotniczej Strzelców Wyborowych przy 18 Dywizji Piechoty, a następnie przy 42 pułku piechoty[6]. W oddziale, który zorganizował kapitan Jan Ogrodziński pełnił obowiązki sierżanta szefa[6]. Wyróżnił się męstwem 12 września 1920 pod Korytnicą[7].
17 listopada 1920 w Łachwie został zdemobilizowany[8]. Tego dnia zachorował na tyfus[8]. W czasie leczenia, w kilku szpitalach, zaginął mu Krzyż Orderu Virtuti Militari[9]. Później został zatwierdzony w stopniu plutonowego rezerwy, który posiadał w armii niemieckiej[1].
W 1921 został administratorem majątku w Ceranowie, później wspólnikiem firmy drzewnej i kierownikiem tartaku w Żołudku[9]. Po likwidacji spółki, w latach 1926–1929 pracował jako kierownik handlowy Spółki Akcyjnej Przemysł i Eksport Leśny[9]. W latach 30. XX wieku mieszkał we wsi Włochy przy ul. Sejmowej 4, gdzie prowadził własną firmę handlu drzewem[10].
Był żonaty z Jadwigą Śleszyńską, z którą miał troje dzieci: Krystynę (ur. 17 stycznia 1920), Danutę Magdalenę (ur. 22 lutego 1922) i Andrzeja Władysława (ur. 28 stycznia 1926)[8].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1458 31 maja 1921[11][12][1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 5, 7.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 5, 8.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 5.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 11 czerwca 1921, s. 1033.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 14 stycznia 1926, s. 10.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Deskiewicz Władysław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.11-680 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-22].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Ochotnicy w wojnie polsko-bolszewickiej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Polacy – żołnierze Kaiserliche Marine w I wojnie światowej
- Polscy kupcy
- Urodzeni w 1885
- Urzędnicy Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego 1915–1918
- Zmarli w XX wieku
- Żołnierze 42 Pułku Piechoty (II RP)