Władimir Sieriogin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Sieriogin
Владимир Серёгин
3 zwycięstwa
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1922
Moskwa

Data i miejsce śmierci

27 marca 1968
obwód włodzimierski

Przebieg służby
Lata służby

1940–1968

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

672 pułk lotnictwa szturmowego 306 Dywizji Lotnictwa Szturmowego 10 Korpusu Lotnictwa Szturmowego

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za zdobycie Budapesztu”

Władimir Siergiejewicz Sieriogin (ros. Владимир Сергеевич Серёгин, ur. 7 lipca 1922 w Moskwie, zm. 27 marca 1968 w obwodzie włodzimierskim) – radziecki lotnik wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Skończył 10 klas, w 1940 ochotniczo wstąpił do Armii Czerwonej, w 1943 ukończył wojskową szkołę pilotów w Tambowie, od października 1943 walczył w wojnie z Niemcami. Był szeregowym pilotem, później prowadził grupy od 4 do 8 samolotów, walczył na Ukrainie, w Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Jugosławii, na Węgrzech i w Austrii. W walkach nad Balatonem został ranny. Podczas wojny wykonał ok. 200 lotów bojowych, stoczył 19 walk powietrznych i strącił 3 samoloty wroga. W momencie zakończenia wojny był starszym lotnikiem 672 pułku lotnictwa szturmowego 306 Dywizji Lotnictwa Szturmowego 10 Korpusu Lotnictwa Szturmowego 17 Armii Powietrznej 3 Frontu Ukraińskiego. Od 1945 należał do WKP(b). W 1953 ukończył Wojskowo-Powietrzną Akademię Inżynieryjną im. Żukowskiego i podjął pracę w Instytucie Doświadczalnym Sił Wojskowo-Powietrznych jako lotnik doświadczalny, w maju 1958 otrzymał rangę lotnika-badacza 2 klasy, a w 1967 1 klasy. Był pilotem o nalocie ponad 4 tysiące godzin. 27 marca 1968 jako dowódca pułku lotniczego zginął w wypadku lotniczym wraz z Jurijem Gagarinem. Urnę z jego prochami pochowano na Cmentarzu przy Murze Kremlowskim. Jego imieniem nazwano ulice w Moskwie i innych miastach.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]