Wężyk (województwo mazowieckie)
Wygląd
Na mapach: 52°01′59″N 20°37′10″E/52,033056 20,619444
wieś | |
Fragment miejscowości | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
138 m n.p.m. |
Liczba ludności (2021) |
73[2] |
Strefa numeracyjna |
22 |
Kod pocztowy |
05-825[3] |
Tablice rejestracyjne |
WGM |
SIMC |
0002559[4] |
Położenie na mapie gminy Grodzisk Mazowiecki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu grodziskiego | |
52°01′59″N 20°37′10″E/52,033056 20,619444[1] |
Wężyk – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Grodzisk Mazowiecki[4][5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0002565 | Chawłowo | przysiółek |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Na prywatnych posesjach 6 pomnikowych drzew: kasztanowiec zwyczajny (obw. 3,4 m), 4 lipy drobnolistne (obw. 2,4 - 3,5 m) i grab pospolity (obw. 1,7 m). Od strony południowej wieś przylega do rzeki Wężyk, która przebiega w malowniczym wąwozie. Na wschodnim odcinku przebiegu strugi znajduje się żelbetowy przepust z końca lat 30. XX wieku, pochodzący z budowy odnogi kolejki EKD (ob. WKD) mającej przebiegać z Komorowa poprzez Nadarzyn do Mszczonowa.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 145440
- ↑ Wieś Wężyk w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-11-29] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1445 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wężyk 2(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 265 .