Volkswagen Scirocco R-Cup 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2011 Mistrzostw Volkswagen Scirocco R-Cup
Inauguracja

30 kwietnia

Zakończenie

22 października

Liczba wyścigów

10

Mistrzowie
Kierowcy

Mateusz Lisowski

Poprzedni sezonNastępny sezon

Sezon 2011 w Volkswagen Scirocco R-Cup – druga edycja niemieckiej pucharowej serii wyścigowej Volkswagen Scirocco R-Cup. Sezon rozpoczął się 30 kwietnia na Hockenheimringu, a zakończył się 22 października na tym samym torze, po rozegraniu 8 rund składających się z 10 wyścigów. W pucharze brało udział dwóch Polaków - Mateusz Lisowski, który jednocześnie zdobył tytuł mistrzowski, i Adam Gładysz.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Wszyscy kierowcy jeździli jednakowymi Volkswagenami Scirocco z silnikami zasilanymi biogazem (instalacja CNG) o pojemności 1984 cm³ i mocy 225 KM[1].

Nr Kierowca Klasa Rundy
2 Niemcy Nino Müller J 1-8
3 Dania Maiken Rasmussen J 1-8
4 Stany Zjednoczone Dennis Trebing J 1-8
5 Niemcy Jonas Giesler J 1-8
6 Szwajcaria Fabian Danz J 1-8
7 Niemcy Moritz Oestreich J 1-8
8 Polska Mateusz Lisowski P 1-8
9 Luksemburg Daniel Bohr J 1-8
10 Niemcy Nicolas Schneider J 1-8
11 Wielka Brytania Daniel Lloyd J 1-8
12 Niemcy Thomas Schöffler J 1-8
14 Indie Aditya Patel P 1-8
15 Turcja Berke Bayındır P 1-8
16 Niemcy Jann-Hendrik Ubben P 1-8
17 Stany Zjednoczone James Douglas Mobley P 1-8
18 Niemcy Michael Müller P 1-8
19 Polska Adam Gładysz P 1-8
20 Indie Sailesh Bolisetti P 1-8
21 Włochy Stefano Proetto P 1-8
22 Niemcy Eve Scheer P 1-8
23 Szwecja Ola Nilsson P 1-8
24 Dania Kurt Thiim L 1
25 Niemcy Klaus Niedzwiedz L 1
26 Włochy Nicola Larini L 1
27 Wenezuela Johnny Cecotto L 1
28 Niemcy Uwe Alzen L 1
29 Niemcy Sven Hannawald L 2
30 Austria Michael Walchhofer L 2
31 Austria Hans Knauß L 2
32 Austria Thomas Morgenstern L 2
34 Czechy Jakub Rejlek L 2
35 Austria Xaver Hiebner L 2
36 Niemcy Dirk Raudies L 3
37 Niemcy Max Neukirchner L 3
38 Niemcy Ralf Waldmann L 3
40 Hiszpania Aleix Espargaró L 3
41 Niemcy Edgar Mielke L 3
42 Niemcy Willi Balz L 3
43 Niemcy Frank Biela L 4
44 Dania John Nielsen L 4
45 Holandia Jan Lammers L 4
46 Belgia Marc Duez L 4
47 Niemcy Uwe Nittel L 5
48 Niemcy Niki Schelle L 5
50 Niemcy Christian Riedemann L 5
51 Holandia Hans Weijs L 5
52 Niemcy Axel Stein G 5
71 8
53 Niemcy Matthias Malmedie G 5
54 Wielka Brytania Johnny Herbert L 6
55 Wielka Brytania Mark Blundell L 6
56 Wielka Brytania Tiff Needell L 6
57 Wielka Brytania Mark Higgins L 6
59 Wielka Brytania Owen Mildenhall G 6
60 Wielka Brytania Anthony Hamilton G 6
61 Wielka Brytania Nicolas Hamilton G 6
62 Niemcy Andreas Ahn L 7
63 Niemcy Jacques Schulz L 7
64 Niemcy Philipp Sohmer L 7
65 Niemcy Daniel la Rosa L 7
66 Holandia Arie Luyendyk L 8
67 Austria Mathias Lauda L 8
68 Finlandia Juha Kankkunen L 8
69 Francja Patrick Tambay L 8
72 Niemcy Christoph Cragenings G 8
Symbol Klasa
J Junior Cup
P Pro Cup
L Legend Cup
G Gość

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Runda Tor Data Pole position Najszybsze okrążenie Zwycięzca
1 R1 Niemcy Hockenheimring 30 kwietnia Wielka Brytania Daniel Lloyd Włochy Nicola Larini Polska Mateusz Lisowski
2 R2 Austria Red Bull Ring 4 czerwca Polska Mateusz Lisowski Wielka Brytania Daniel Lloyd Polska Mateusz Lisowski
R3 5 czerwca Włochy Stefano Proetto Włochy Stefano Proetto
3 R4 Niemcy EuroSpeedway Lausitz 18 czerwca Stany Zjednoczone James Douglas Mobley Wielka Brytania Daniel Lloyd Wielka Brytania Daniel Lloyd
4 R5 Niemcy Norisring 2 lipca Szwecja Ola Nilsson Włochy Stefano Proetto Szwecja Ola Nilsson
5 R6 Niemcy Nürburgring 6 sierpnia Polska Mateusz Lisowski Polska Mateusz Lisowski Polska Mateusz Lisowski
6 R7 Wielka Brytania Brands Hatch 3 września Niemcy Jann-Hendrik Ubben Szwecja Ola Nilsson Szwecja Ola Nilsson
7 R8 Niemcy Motorsport Arena Oschersleben 17 września Polska Mateusz Lisowski Polska Mateusz Lisowski Polska Mateusz Lisowski
R9 18 września Szwecja Ola Nilsson Indie Aditya Patel
8 R10 Niemcy Hockenheimring 22 października Polska Mateusz Lisowski Indie Aditya Patel Wielka Brytania Daniel Lloyd

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja generalna[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca HOC
Niemcy
RBR
Austria
LAU
Niemcy
NOR
Niemcy
NÜR
Niemcy
BRH
Wielka Brytania
OSC
Niemcy
HOC
Niemcy
Pkt.
1 Polska Mateusz Lisowski 1 1 2 3 3 1 3 1 3 7 416
2 Szwecja Ola Nilsson 6 3 9 5 1 4 1 4 4 3 355
3 Wielka Brytania Daniel Lloyd 2 13 8 1 4 2 8 6 5 1 351
4 Włochy Stefano Proetto 10 8 1 8 2 8 7 2 6 5 326
5 Indie Aditya Patel 4 11 4 4 5 3 6 9 1 6 319
6 Niemcy Moritz Oestreich 12 4 10 12 11 7 4 5 2 4 275
7 Polska Adam Gładysz 8 5 6 6 6 5 11 17 12 10 225
8 Niemcy Jann-Hendrik Ubben NU NU 11 7 12 9 2 3 9 14 222
9 Stany Zjednoczone Dennis Trebing 14 6 3 21 18 18 18 11 10 2 197
10 Stany Zjednoczone James Douglas Mobley 7 2 5 2 NU 11 17 NU NU 11 172
11 Niemcy Nicolas Schneider 17 20 12 14 16 16 10 12 7 12 172
12 Luksemburg Daniel Bohr 21 17 13 15 13 15 9 13 13 18 150
13 Niemcy Jonas Giesler 22 NU 16 9 20 10 14 15 16 8 136
14 Niemcy Thomas Schöffler 13 7 7 24 8 6 NU 16 NU NU 125
15 Indie Sailesh Bolisetti 18 15 14 16 17 19 16 21 18 13 110
16 Turcja Berke Bayındır 19 NU 25 20 15 12 24 8 11 NU 103
17 Dania Maiken Rasmussen 9 NU 17 18 19 NU NU 14 8 17 94
18 Szwajcaria Fabian Danz 20 12 19 17 23 NU 21 18 14 9 94
19 Niemcy Eve Scheer 23 9 15 22 14 NU 15 NU 15 16 89
20 Niemcy Nino Müller NU 21 22 19 NU 20 13 10 19 15 86
21 Niemcy Michael Müller 24 18 24 NU 21 24 23 19 17 20 46
kierowcy występujący gościnnie
Włochy Nicola Larini 3
Niemcy Uwe Alzen 5
Wielka Brytania Johnny Herbert 5
Niemcy Daniel la Rosa 7 NW
Dania John Nielsen 7
Niemcy Frank Biela 9
Austria Hans Knauß 10 NU
Niemcy Ralf Waldmann 10
Holandia Jan Lammers 10
Wenezuela Johnny Cecotto 11
Hiszpania Aleix Espargaró 11
Wielka Brytania Tiff Needell 12
Niemcy Max Neukirchner 13
Niemcy Uwe Nittel 13
Austria Xaver Hiebner 14 23
Niemcy Christian Riedemann 14
Niemcy Klaus Niedzwiedz 15
Czechy Jakub Rejlek 16 NW
Dania Kurt Thiim 16
Holandia Hans Weijs 17
Niemcy Sven Hannawald NU 18
Austria Michael Walchhofer 19 21
Wielka Brytania Mark Higgins 19
Finlandia Juha Kankkunen 19
Austria Thomas Morgenstern NU 20
Niemcy Andreas Ahn 20 NW
Wielka Brytania Owen Mildenhall 20
Niemcy Niki Schelle 21
Niemcy Christoph Kragenings 21
Niemcy Axel Stein 22 23
Belgia Marc Duez 22
Wielka Brytania Mark Blundell 22
Holandia Arie Luyendyk 22
Niemcy Dirk Raudies 23
Niemcy Matthias Malmedie 23
Francja Patrick Tambay 24
Niemcy Philipp Sohmer NU NW
Niemcy Edgar Mielke NU
Austria Mathias Lauda NU
Niemcy Jacques Schulz NW NW
Niemcy Willi Balz NW
Wielka Brytania Anthony Hamilton NW
Wielka Brytania Nicolas Hamilton NW
Poz. Kierowca HOC
Niemcy
RBR
Austria
LAU
Niemcy
NOR
Niemcy
NÜR
Niemcy
BRH
Wielka Brytania
OSC
Niemcy
HOC
Niemcy
Pkt.

Junior Cup[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca HOC
Niemcy
RBR
Austria
LAU
Niemcy
NOR
Niemcy
NÜR
Niemcy
BRH
Wielka Brytania
OSC
Niemcy
HOC
Niemcy
Pkt.
1 Niemcy Moritz Oestreich 12 4 10 12 11 7 4 5 2 4 466
2 Stany Zjednoczone Dennis Trebing 14 6 3 21 18 18 18 11 10 2 353
3 Niemcy Nicolas Schneider 17 20 12 14 16 16 10 12 7 12 325
4 Luksemburg Daniel Bohr 21 17 13 15 13 15 9 13 13 18 308
5 Niemcy Jonas Giesler 22 NU 16 9 20 10 14 15 16 8 299
6 Niemcy Thomas Schöffler 13 7 7 24 8 6 NU 16 NU NU 258
7 Niemcy Nino Müller NU 21 22 19 NU 20 13 10 19 15 232
8 Szwajcaria Fabian Danz 20 12 19 17 23 NU 21 18 14 9 232
9 Dania Maiken Rasmussen 9 NU 17 18 19 NU NU 14 8 17 216
Poz. Kierowca HOC
Niemcy
RBR
Austria
LAU
Niemcy
NOR
Niemcy
NÜR
Niemcy
BRH
Wielka Brytania
OSC
Niemcy
HOC
Niemcy
Pkt.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polak zwycięzcą pierwszego wyścigu Scirocco R-Cup. MotoNews.pl, 2011-05-02. [dostęp 2012-12-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]