Uszyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uszyce
wieś
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia NMP w Uszycach
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

oleski

Gmina

Gorzów Śląski

Liczba ludności (2011)

860

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

46-310[2]

Tablice rejestracyjne

OOL

SIMC

0132090

Położenie na mapie gminy Gorzów Śląski
Mapa konturowa gminy Gorzów Śląski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Uszyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Uszyce”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Uszyce”
Położenie na mapie powiatu oleskiego
Mapa konturowa powiatu oleskiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Uszyce”
Ziemia51°06′38″N 18°20′44″E/51,110556 18,345556[1]
Strona internetowa

Uszyce (niem. Uschütz[3], w latach 1936-1946 Wittenau[4][5]) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Gorzów Śląski.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa częstochowskiego.

Uszyce są największą miejscowością w gminie[6]. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 487 relacji ByczynaOlesno.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Według niemieckiego nauczyciela Heinricha Adamy’ego nazwa miejscowości wywodzi się od polskiej nazwy części ciała – ucha[7]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako najwcześniejszą nazwę wymienia ją w obecnej polskiej formie – „Uszyce” podając jej znaczenie „Ohrdorf” czyli po polsku „Wieś ucha”[7]. Niemcy fonetycznie zgermanizowali nazwę na Uschütz w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.

Ze względu na polskie pochodzenie nazwy 29 lipca 1936 r. w miejsce zgermanizowanej nazwy Uschütz nazistowska administracja III Rzeszy wprowadziła nową, całkowicie niemiecką nazwę Wittenau[4]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Uszyce[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1910 roku 1008 mieszkańców mówiło w języku polskim, 24 w językach polskim i niemieckim, natomiast 369 osób posługiwało się jedynie językiem niemieckim. W wyborach komunalnych w listopadzie 1919 roku nie wystawiono tu listy polskiej. Podczas plebiscytu w 1921 roku we wsi uprawnionych do głosowania było 1080 mieszkańców (w tym 498 emigrantów). Za Polską głosowały 93 osoby, natomiast za Niemcami 968 mieszkańców. Podczas III powstania śląskiego miejscowość 4 maja została zajęta przez miejscowych powstańców. Między 9 a 13 maja Niemcy przeprowadzali w tym rejonie regularne kontrataki, jednak nie przyniosły im one powodzenia[8].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Dawny dwór w Uszycach
Wnętrze starego młyna w Uszycach
Wnętrze kościoła w Uszycach

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[9]:

Inne zabytki:

  • stary młyn, położony przy głównej drodze.

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

  • Emanuel Kania – polski kompozytor i pianista, urodził się w Uszycach, 27 marca 1827 r.
  • Gertrude Guillaume-Schack - niemiecka działaczka socjalistyczna i feministyczna, córka właściciela uszyckiego majątku hrabiego Schack von Wittenau, urodzona w Uszycach w 1845 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143330
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1327 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rospond S. 1964, Patronimiczne nazwy miejscowe na Śląsku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, s. 161.
  4. a b Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Oberschlesien, Kreis Rosenberg. 2006. [dostęp 2012-04-29]. (niem.).
  5. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  6. Oficjalna strona Ziemi Uszyckiej. [dostęp 2012-06-15].
  7. a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 75, OCLC 456751858 (niem.).
  8. Encyklopedia powstań śląskich, Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 84.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]