Ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu
Ten artykuł od 2013-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Śródmieście | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Widok z ul. Słowackiego w kierunku placu Magistrackiego (2013). | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
ok. 500 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Poprzednie nazwy |
Freiburger Str., 1933–1934 – Helmuth-Brückner Str. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wałbrzycha | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50°46′07,6″N 16°16′43,5″E/50,768778 16,278750 |
Ulica Juliusza Słowackiego – ulica w śródmieściu Wałbrzycha, łączy plac Magistracki z placem Grunwaldzkim.
Dawniej nosiła nazwę Freiburger Str., w latach 1933–1934 – Helmuth-Brückner Str.[1] Ulica wchodzi w skład szlaku „Starego Grodu”[2].
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Ulica Słowackiego łączy się z ulicami: Plac Grunwaldzki, Wysockiego, Aleją Wyzwolenia, Szmidta, Chrobrego, dalej z ulicą Nowy Świat, skrzyżowaniem ulic Barlickiego, Konopnickiej, Lewartowskiego. Z kolejnym skrzyżowaniem ulicy Drohobyckiej i Limanowskiego oraz Placem Magistrackim.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ulica jest częściowo dwukierunkowa od skrzyżowania Drohobyckiej - Limanowskiego do skrzyżowania Konopnickiej - Lewartowskiego - Barlickiego. Znajdują się przy niej ważniejsze urzędy i instytucje w mieście oraz zaplecze usługowe. Zabudowa jest zróżnicowana, przeważają budynki trzy i czteropiętrowe z zapleczem usługowym, zabudowa jest okazała i przedwojenna.
Obiekty[edytuj | edytuj kod]
- Budynek Filharmonii Sudeckiej (nr 4a), dawne kino „Polonia” (wybudowane około 1880).
- Dom Handlowy „Chełmiec” (nr 7), dawny „Pedet” (wybudowany 1928–1929 dla niemieckiej sieci marketów Schocken).
- Gmach Urzędu Pocztowego Wałbrzych 1 (nr 9) z 1887, przebudowany 1899–1907[2].
- Budynek Sądu Rejonowego (nr 10) wybudowany w 1855, przebudowany 1910–1911[2].
- Drugi budynek Sądu Rejonowego (nr 11) wybudowany w 1852[2].
- Dawny młyn wodny (nr 14) z około 1700, przebudowany w 1816[2].
- Gmach (nr 20a) wybudowany na miejscu dawnego szpitala gwareckiego około 1920, mieścił się tutaj obszar wałbrzyski Telekomunikacji Polskiej S.A.
- Budynek (nr 20b) z początku XX w., przed II wojną światową mieścił się w nim Bank Niemiecki, obecnie – oddział Santander Bank Polska[2].
- Dawna siedziba Narodowego Banku Polskiego (nr 23a), obecnie – delegatura Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego. W tym budynku mieszkał Krzysztof Komeda.
-
Urząd Pocztowy nr 1
-
Sąd Rejonowy
-
Drugi budynek Sądu Rejonowego
-
Ulica Słowackiego 20a
-
Ulica Słowackiego 20b
-
Ulica Słowackiego 23a
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazwy ulic Wałbrzycha i Szczawna-Zdroju w przekroju historycznym. polska-org.pl. [dostęp 2023-10-08].
- ↑ a b c d e f Trasa turystyczna „Szlakiem Starego Grodu” – Tajemniczy Wałbrzych. Centrum Informacji Turystycznej i Kulturalnej w Wałbrzychu. [dostęp 2023-10-01].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ulica Słowackiego na stronie na stronie Wratislaviae Amici
- [1] Narodowy Instytut Dziedzictwa.