Przejdź do zawartości

Ugoda palczyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ugoda palczyńska – ugoda zawarta w listopadzie 1665 roku, w czasie rokoszu Lubomirskiego pomiędzy Jerzym Sebastianem Lubomirskim a siłami króla. Ugoda ta nie zakończyła buntu magnata. Traktowana była jako zawieszenie broni podczas którego król czekał na pieniądze francuskie, a Lubomirski na poparcie szlachty.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zrzódła Dziejów Polskich, wydane przez Michała Grabowskiego i Alexandra Przezdzieckiego, t. 1, Wilno 1843