Twierdzenie Rademachera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenia Rademachera – twierdzenie mówiące o różniczkowalności prawie wszędzie funkcji wielu zmiennych, spełniających warunek Lipschitza[1]. Twierdzenie zostało po raz pierwszy sformułowane i udowodnione w 1919[2].

Twierdzenie[edytuj | edytuj kod]

Jeżeli funkcja spełnia w zbiorze otwartym warunek Lipschitza ze stałą

to posiada różniczkę prawie wszędzie w

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

1) Oczywiście z faktu, że twierdzenie jest prawdziwe dla funkcji rzeczywistej (o wartościach w zbiorze ) łatwo wnioskuje się, że jest ono prawdziwe dla funkcji o wartościach w przestrzeni wektorowej Wynika to z faktu, że funkcja spełnia warunek Lipschita ⇔ każda składowa funkcji spełnia warunek Lipschitza.

2) W twierdzeniu wystarczy założyć tylko spełnianie lokalnego warunku Lipschitza. Stała nie musi być globalna dla całego zbioru

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Łojasiewicz, Wstęp do teorii funkcji rzeczywistych, PWN, Warszawa 1976, s. 160.
  2. William P. Ziemer, Weakly Differentiable Functions', w: Graduate Texts in Mathematics, Springer-Verlag, 1989.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Rademacher theorem (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-08-26].