Trigonocarinatus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trigonocarinatus
Huo et Ren, 2015
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Coccinellinae

Plemię

Aspidimerini

Rodzaj

Trigonocarinatus

Typ nomenklatoryczny

Trigonocarinatus menghaiensis Huo et Ren, 2015

Trigonocarinatusrodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Coccinellinae. Obejmuje pięć opisanych gatunków.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcze o wysklepionym, okrągławym w zarysie ciele długości od 1,6 do 2,7 mm. Ubarwione są czarno z żółtawym do ceglastego wzorem lub żółtawo z czarnym wzorem, przy czym głowa jest zawsze jasna. Wierzch ciała mają delikatnie punktowany i owłosiony[1].

Głowa jest poprzeczna, zaopatrzona w szeroko wykrojony i częściowo zasłaniający wargę górną nadustek, duże i zaokrąglone oczy złożone oraz bardzo krótkie i zbudowane z dziewięciu członów czułki zwieńczone wrzecionowatymi buławkami, których człon ostatni jest ostro stożkowaty i dłuższy niż przedostatni. Szerokie żuwaczki mają rozdwojone szczyty i po spiczastym zębie nasadowym. Głaszczki szczękowe budują trzy człony, z których ostatni jest siekierowaty. Warga dolna ma drobną, sercowatą bródkę z zaokrąglonym kątem przednim i szeroko wykrojoną krawędzią. Głaszczki wargowe budują dwa człony, z których ostatni jest walcowaty i nieco ku zaokrąglonemu szczytowi zwężony[1].

Przedplecze jest poprzeczne, o głęboko wykrojonej krawędzi przedniej, łukowatych brzegach bocznych i zaokrąglonych kątach tylnych i przednich. Kształt tarczki jest prawie trójkątny. Pokrywy mają bardzo słabo zaznaczone guzy barkowe i niepełne, stopniowo zwężone epipleury. Skrzydła tylnej pary są dobrze rozwinięte. T-kształtne przedpiersie jest równomiernie wypukłe z wypłaszczoną powierzchnią. Wyrostek przedpiersia jest szeroki i na szczycie zaokrąglony; jego żeberka łączą się na przedzie, wygradzając obszar o trójkątnym lub prawie trójkątnym kształcie[1]. Brak fałdu przedpiersia wyróżnia ten rodzaj od innych przedstawicieli plemienia, z wyjątkiem Acarinus, u którego cechy tej nie sprawdzano, i który to odznacza się brakiem wspomnianych żeberek[1][2]. Zapiersie (metawentryt) ma kompletne, pośrodku połączone linie zabiodrowe. Odnóża mają krętarze i uda formujące buławę, pod którą chowają się w pozycji ochronnej spłaszczone golenie i zwieńczone rozdwojonymi pazurkami stopy. W przypadku odnóży przednich buława ma kształt niemal prostokątny z krawędzią wewnętrzną prostą, w przypadku pozostałych par jest owalna z krawędzią wewnętrzną wklęsłą[1].

Odwłok ma krawędź wierzchołkową ostatniego, szóstego z widocznych sternitów (wentrytu) wykrojoną u samców i zaokrągloną u samic[1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Owady te zamieszkują krainę orientalną. W Chinach znane są z Fujiana, Guangdongu, Hajnanu, Hunanu, Junnanu, Kuangsi i Tybetu. Ponadto podawane są z Laosu, Wietnamu i Tajwanu[1].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadzili w 2015 roku Huo Lizhi i Ren Shunxiang na łamach „Annales Zoologici” w publikacji współautorstwa Li Wenjinga, Chen Xiaoshenga i Wang Xingmina. Nazwę rodzajową wywiedli od łacińskich słów trigonum (trójkąt) i carina (żeberko), w nawiązaniu do kształtu żeberek na przedpiersiu tego owada. Gatunkiem typowym wyznaczyli opisanego w tej samej publikacji T. menghaiensis[1].

Do rodzaju tego zalicza się pięć opisanych gatunków[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Li-zhi Huo, Xiao-sheng Chen, Wen-Jing Li, Xing-min Wang, Shun-xiang Ren. A New Genus of the Tribe Aspidimerini (Coleoptera: Coccinellidae) from the Oriental Region. „Annales Zoologici”. 65 (2), s. 171-185, 2015. Museum and Institute of Zoology, Polish Academy of Sciences. DOI: 10.3161/00034541ANZ2015.65.2.005. 
  2. Lizhi Huo, Wenjing Li, Xiaosheng Chen, Xingmin Wang, Shunxiang Ren. Tumidusternus, a new genus of Aspidimerini from China (Coleoptera, Coccinellidae). „ZooKeys”. 511, s. 81-87, 2015. DOI: 10.3897/zookeys.511.9582.