Thorelliola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thorelliola[1]
Strand, 1942
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

pająki wyższe

Rodzina

skakunowate

Podrodzina

Salticinae

(bez rangi) Salticoida
(bez rangi) Saltafresia
(bez rangi) Simonida
Plemię

Euophoryini

Rodzaj

Thorelliola

Typ nomenklatoryczny

Plexippus ensifer Thorell, 1877

Zasięg występowania
Mapa występowania

Thorelliolarodzaj pająków z rodziny skakunowatych i podrodziny Salticinae. Obejmuje 19 opisanych gatunków. Występują w Azji Południowo-Wschodniej i Oceanii, większość to endemity Nowej Gwinei.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pająki o rozmiarach od małych do średnich. Zazwyczaj mają wysoki karapaks[2]. Samce wielu gatunków mają na nadustku szczecinki powiększone do formy rogów[2][3], u innych jednak mają one postać zwykłych szczecinek makroskopowych, a u niektórych gatunków z Papui-Nowej Gwinei brak tej cechy zupełnie[3]. Szczękoczułki mają ząb na tylnej krawędzi zaopatrzony w bruzdę i wskutek tego posiadający więcej niż jeden wierzchołek. U samców wielu gatunków w odsiebnej części przedniej powierzchni szczękoczułka umiejscowiony jest wyrostek. Samice mają płytkę płciową z dużym okienkiem pozbawionym zupełnie przegrody środkowej[2][3], co stanowi synapomorfię rodzaju[3]. Ponadto genitalia samic wielu gatunków odznaczają się obecnością pary spermatek wtórnych obok pary spermatek pierwotnych. Nogogłaszczki samców mają wydatne szczecinki makroskopowe na goleniach, a u części gatunków także na udach. Bulbus ma tegulum pozbawione płata dosiebnego, natomiast embolus może przyjmować rozmaitą długość[2][3].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainę orientalną i australijską. Rozprzestrzenieni są w Azji Południowo-Wschodniej i Oceanii od Półwyspu Malajskiego na zachodzie po Hawaje, Markizy i Tuamotu na zachodzie. Centrum bioróżnorodności znajduje się na Nowej Gwinei, gdzie występuje endemicznie 13 gatunków. Najszerzej rozsiedlony jest T. ensifera, występując w Malezji, Indonezji, Samoa, Polinezji Francuskiej i na Hawajach. Dwa gatunki są endemitami Wysp Banda. Poza tym po jednym endemicie mają Jawa, Wyspy Marshalla i Karoliny[4].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Takson ten wprowadzony został w 1942 roku przez Embrika Stranda. Nazwę rodzajową nadano na cześć Tamerlana Thorella[5]. Gatunekiem typowym wyznaczono Plexippus ensifer[4], opisanego w 1877 roku przez Thorella[6].

Do rodzaju tego należy 19 opisanych gatunków[4]:

Rodzaj ten do niedawna umieszczano w podrodzinie Euophoryinae[2]. Po rewizji systematyki skakunowatych z 2015 roku takson ten ma status plemienia w kladzie Simonida w obrębie podrodziny Salticinae[7]. W morfologiczno-molekularnej analizie filogenetycznej przeprowadzonej w 2015 roku przez Junxia Zhang i Wayne’a Maddisona nie przyporządkowano rodzaju do żadnego z wyróżnionych w obrębie Euophoryinae kladów[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thorelliola, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e Zhang Junxia, Wayne P. Maddison. New euophryine jumping spiders from Papua New Guinea (Araneae: Salticidae: Euophryinae). „Zootaxa”. 3491, s. 1-74, 2012. DOI: 10.11646/zootaxa.3491.1.1. 
  3. a b c d e f Zhang Junxia, Wayne P. Maddison. Genera of euophryine jumping spiders (Araneae: Salticidae), with a combined molecular-morphological phylogeny. „Zootaxa”. 3938 (1). s. 1-147 (25). DOI: 10.11646/zootaxa.3938.1.1. 
  4. a b c Norman I. Platnick: Gen. Thorelliola Strand, 1942. [w:] World Spider Catalog Version 23.0 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-02-25].
  5. Embrik Strand. Miscellanea nomenclatorica zoologica et palaeontologica. X. „Folia Zoologica et Hydrobiologica, Riga”. 11, s. 386-402, 1942. 
  6. Tamerlan Thorell. Studi sui Ragni Malesi e Papuani. I. Ragni di Selebes raccolti nel 1874 dal Dott. O. Beccari. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova”. 10, s. 341-637, 1877. 
  7. Wayne P. Maddison. A phylogenetic classification of jumping spiders (Araneae: Salticidae). „Journal of Arachnology”. 43 (3), s. 231–292, 2015. DOI: 10.1636/arac-43-03-231-292.