Przejdź do zawartości

Terebintus Neronis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scena męczeństwa św. Piotra z Poliptyku Stefaneschi Giotta. W tle po lewej stronie umieszczona została Meta Romuli, po prawej Terebintus Neronis

Terebintus Neronis – nieistniejący obecnie starożytny rzymski grobowiec, stojący dawniej na prawym brzegu Tybru, w pobliżu Watykanu.

Terebintus Neronis znajdowała się w bezpośrednim pobliżu drugiego grobowca w kształcie piramidy, zwanego Meta Romuli[1][2]. Wzmiankowana jest w XII-wiecznym anonimowym przewodniku Mirabilia Urbis Romae[1]. Okrągła, dwupiętrowa budowla składała się z dwóch nasadzonych jeden na drugim cylindrycznych członów[1][2], z zewnątrz najprawdopodobniej wyłożonych płytami marmurowymi[1]. Swoim kształtem przypominała pobliskie Mauzoleum Hadriana, któremu przypuszczalnie dorównywała wysokością[1].

Budowla przetrwała do XIV wieku, następnie została rozebrana[2]. Pozyskany z niej materiał budowlany użyto następnie do konstrukcji schodów i portyku nowej bazyliki św. Piotra[1].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 379.
  2. a b c Filippo Coarelli: Rome and Environs. An Archaeological Guide. Berkeley: University of California Press, 2014, s. 359. ISBN 978-0-520-28209-4.