Teoria sportu

Teoria sportu – nauka, która w sposób systemowy zajmuje się badaniem człowieka uprawiającego sport oraz zjawisk działalności sportowej w celu poznania i doskonalenia mechanizmów warunkujących skuteczne zachowanie człowieka we współzawodnictwie sportowym. Bada ona zjawiska, formułuje prawa, uogólnia doświadczenia, kieruje praktyką sportową oraz wyznacza kierunki rozwoju sportu.

Działy teorii sportu

Wyróżnia się sześć podstawowych działów teorii sportu:

• teoria treningu sportowego – dotyczy rozpoznania reakcji człowieka na bodźce treningowe i pozatreningowe, a także badania efektywności metod, form, zasad i środków treningowych.
• teoria planowania – polega na wyznaczeniu celów głównych i etapowych szkolenia sportowego na podstawie przewidywań efektów pracy.
• prognozowanie i selekcja – dotyczy wybrania osobników, których talent oraz poziom wybranych cech rokuje w przyszłości osiągnięcie wysokiego poziomu sportowego.
• kontrola pracy treningowej – zespół działań służących ocenie bieżącego stanu organizmu zawodnika oraz jego reakcji na stosowane bodźce treningowe.
• teoria walki sportowej – docelowy i centralny punkt szkolenia sportowego, obejmujący analizę rywalizacji sportowej.
• skutki działalności sportowej – dotyczy analizy skutków działalności sportowej, od fizjologicznych po psychologiczne.

Bibliografia

• Tadeusz Ambroży: Wprowadzenie do teorii sportu. Poradnik metodyczny dla studentów. Wydawnictwo „Dla szkoły”, 2007. ISBN 978-83-883-9664-9.