Tadeusz Ejdziatowicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Gedrus-Eydziatowicz
Herb
Łuk
Data urodzenia

1835

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1894
Warszawa

Żona

Helena Rembielińska

Dzieci

Ludwik Eydziatowicz

Tadeusz Gedrus-Eydziatowicz herbu Łuk (ur. 1835, zm. 22 sierpnia 1894 w Warszawie) – ziemianin, działacz gospodarczy i powstaniec styczniowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył z listem pochwalnym Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie pod Warszawą (1852)[1]. Członek organizacji "białych" - uczestnik powstania styczniowego[2].

Ziemianin, właściciel dóbr Wereszczyn, koło Urszulina, w pow. włodawskim[3]. Prowadził wzorowe gospodarstwo rolne, specjalizował się w hodowli owiec, za swoje tryki uzyskał m.in. złoty medal na wystawie rolniczej w Warszawie w 1867[4]. Umieszczał również artykuły na tematy hodowli w "Rocznikach Gospodarstwa Krajowego". Członek Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim (1858–1861)[5]. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1870–1894)[6]. Od 1876 działacz Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Członek Lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności[7]. Agent towarzystwa ubezpieczeniowego "Imperial"[3]

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 166-3-13)[8][9].

Grób Tadeusza Ejdziatowicza na cmentarzu Powązkowskim

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, był synem oficera i powstańca listopadowego Bogusława Adama (1803–1854) i Józefy ze Szweykowskich (1811–1847). Ożenił się z Heleną z domu Rembielińską (1850–1917), mieli córki esperantystkę Różę i Helenę oraz syna inżyniera i oficera Legionów Polskich Ludwika Eydziatowicza (1870–1918)[10][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ "Gazeta Codzienna" nr 169 z 22 czerwca 1852, s. 1
  2. ↑ Lista powstańców styczniowych 1863 r. - Pamięć Bliskich - online [16.04.2020]
  3. ↑ a b Józef Unger, Kalendarz Warszawski Popularno-Naukowy na rok 1872,
  4. ↑ Konkurs XI za tryki, "Gazeta Warszawska" nr 217 z 30 września 1867, s. 1
  5. ↑ Lista członków Towarzystwa Rolniczego na rok 1861, Warszawa 1861
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1870, s. 569; 1871, s. 503; 1872, s. 501; 1873, s. 517; 1874, s. 561; 1875, s. 564; 1876, s. 574; 1877, s. 550; 1878, s. 538; 1879, s. 534; 1880, s. 541; 1881, s. 558; 1882, s. 559; 1883, s. 559; 1884, s. 543; 1885, s. 543; 1886, s. 543; 1887, s. 545; 1888, s. 545; 1889, s. 636; 1890, s. 636; 1891, s. 636; 1892, s. 638; 1893, s. 638; 1894, s. 638;
  7. ↑ Rocznik XXV Lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności za rok 1876, Lublin 1877, s. 25
  8. ↑ Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ GEDRUS - EYDZIATOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-22].
  9. ↑ Nekrolog Tadeusza Gedrusa Eydziatowicza, "Kurjer Warszawski", R. 74, 1894, nr 232.
  10. ↑ Tadeusz Gedrus-Eydziatowicz h. Łuk (Łuk Napięty) - M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego - online [16.04.2020]
  11. ↑ Szlachta guberni augustowskiej, lubelskiej i radomskiej wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, oprac. Elżbieta Sęczys, Warszawa 2018, s. 97
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Ejdziatowicz&oldid=72747420”