Szkło brodawkowe
Wygląd
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bb/Roemer_met_een_gedicht_op_Constantijn_Huygens%2C_anoniem%2C_Anna_Roemers_Visscher%2C_1619_-_Rijksmuseum_-_BK-1983-15.jpg/220px-Roemer_met_een_gedicht_op_Constantijn_Huygens%2C_anoniem%2C_Anna_Roemers_Visscher%2C_1619_-_Rijksmuseum_-_BK-1983-15.jpg)
Szkło brodawkowe – sztuka zdobienia wyrobów szklanych przy pomocy kawałków szkła nakładanych na gorącą powierzchnię w kształcie guzów, sopli itp., także naczynie szklane zdobione tą techniką[1][2]. Szkło brodawkowe jest znane od starożytności, było szczególnie popularne w Niemczech w XV-XVI wieku, gdzie tą metodą zdobiono puchary i szklanice wykonywane z zielonego lub zielonkawego szkła, tzw. szkła leśnego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Krystyna. Kubalska-Sulkiewicz , Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 3, Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2002, s. 52, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180 [dostęp 2019-07-28] .
- ↑ BRODAWKOWE SZKŁO [online], encyklopedia.interia.pl [dostęp 2019-07-28] (pol.).
- ↑ Krystyna. Kubalska-Sulkiewicz , Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 3, Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2002, s. 229, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180 [dostęp 2019-07-28] .