System Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

System Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt (ang. Animal Identification and Registration System) – regulacja europejska mająca na celu wsparcie państw w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności zgodnie z wymogami Unii Europejskiej oraz uzyskanie pełnego dostępu do rynku produktów pochodzenia zwierzęcego innych państw członkowskich Unii Europejskiej.

Regulacje europejskie w zakresie Systemu Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze regulacje dotyczące identyfikacji i rejestracji bydła zostały opublikowane w 1992 r.[1], które następnie zostały znowelizowane rozporządzeniem z 1997 r.[2] W rozporządzeniu Rady (WE) z 2000 r. stwierdzono, że każde państwo członkowskie ustanawia system identyfikacji i rejestracji bydła[2]. System obejmował: środki identyfikacji mające na celu indywidualną identyfikację zwierząt, komputerowe bazy danych, paszporty zwierząt oraz indywidualne rejestry prowadzone dla każdego gospodarstwa.

Rozporządzeniem Rady WE z 2003 r. ustanowiono system identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz[3].

Dyrektywą Rady UE z 2008 r. ustanowiono system identyfikacji i rejestrowania świń[4].

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) z 2015 r. określono zasady dotyczące metod identyfikacji koniowatych[5].

System Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt w warunkach polskich[edytuj | edytuj kod]

Ustawą z 2004 r. wprowadzono Systemu Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt[6]. Głównym celem było dążenie do zapewnienia bezpieczeństwa żywności zgodnie z wymogami Unii Europejskiej oraz uzyskanie pełnego dostępu do rynku produktów pochodzenia zwierzęcego z innych państw członkowskich. Dodatkowo zadaniem systemu było wsparcie służb hodowlanych poprzez umożliwienie pracy hodowlanej.

System Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt obejmował takie gatunki jak: bydło, owce, kozy, świnie i koniowate.

Elementy Systemu Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt[edytuj | edytuj kod]

System składa się z następujących elementów:

  • rejestr zwierząt gospodarskich oznakowanych i siedzib stad tych zwierząt (centralna baza danych),
  • znaki identyfikacyjne (kolczyki, tatuaż, mikrochipy),
  • paszporty bydła,
  • księgi rejestracji,
  • dokumenty przewozowe.

Baza danych systemu informatycznego[edytuj | edytuj kod]

Centralną bazę danych systemu tworzy system informatyczny Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa[7].

Baza danych systemu pozwala na rejestrację zdarzeń i przemieszczeń dotyczących zwierząt oraz przechowuje informacje dotyczące:

  • posiadaczy zwierząt (rejestr producentów),
  • zwierząt i ich miejsc przebywania (rejestr siedzib stad),
  • przemieszczeń zwierząt (rejestr zgłoszeń zdarzeń dotyczących zwierząt).

Obowiązki posiadacza zwierząt gospodarskich[edytuj | edytuj kod]

W ramach Systemu posiadacz zwierząt ma do spełnienia kilka obowiązków:

  • uzyskanie z ARiMR numeru producenta,
  • rejestracja siedziby stada,
  • rejestracja zwierząt i prawidłowe ich oznakowanie,
  • terminowe zgłaszanie zdarzeń związanych z oznakowanymi zwierzętami,
  • systematyczne prowadzenie ksiąg rejestracji w siedzibie stada (dla każdego gatunku odrębna księga),
  • w przypadku chowu owiec i kóz prowadzenie spisu (przynajmniej raz na rok).

Zasady identyfikacji zwierząt gospodarskich[edytuj | edytuj kod]

Oznakowanie zwierząt gospodarskich różni się w zależności od gatunku oraz przeznaczenia:

  • bydło – na obu uszach zakłada się kolczyki lub duplikaty z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia, co umożliwia dokładną indywidualną jego identyfikację,
  • owce i kozy – zakłada się kolczyki lub ich duplikaty z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia pozwalającymi na indywidualną identyfikację zwierzęcia,
  • świnie – na grzbiecie lub na uszach tatuuje się numer identyfikacyjny danego osobnika, bądź na lewe ucho zakłada się kolczyk lub duplikat z numerem identyfikacyjnym.

Zasady obrotu zwierząt[edytuj | edytuj kod]

Zasady obrotu zwierząt określa rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 2008 r.[8] Przedmiotem obrotu mogą być zwierzęta:

  • oznakowane zgodnie z przepisami systemu,
  • zdrowe, o określonym pochodzeniu i przeznaczeniu,
  • nieobjęte zakazem wyprowadzenia z gospodarstwa (związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych),
  • posiadające świadectwo zdrowia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]