Strzępiec obrębiasty
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
strzępiec obrębiasty |
Nazwa systematyczna | |
Pannaria conoplea (Ach.) Bory Dict. Class. Hist. Nat. 13: 20 (1828) |
Strzępiec obrębiasty (Pannaria conoplea (Ach.) Bory) – gatunek grzybów należący do rodziny strzępcowatych (Pannariaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pannariaceae, Peltigerales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1810 Erik Acharius nadając mu nazwę Parmelia conoplea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1828 Jean Baptiste Bory de Saint-Vincent, przenosząc go do rodzaju Pannaria[1].
Niektóre synonimy naukowe[3]:
- Imbricaria conoplea (Ach.) DC. 1815
- Lichen conopleus Pers. 1810
- Pannaria rubiginosa var. conoplea (Ach.) Körb. 1855
- Parmelia conoplea Ach. 1810
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Listkowata lub łuskowata, zazwyczaj o nieregularnym kształcie, osiągająca rozmiar 2-3 cm. Listki o szerokości 4-5 mm i długości do 9 mm, zachodzące na siebie. Są głęboko wcięte i mają jaśniejsze brzegi. Powierzchnia błyszcząca, niebiesko- szara, gdy rośnie w środowisku zanieczyszczonym obumierając zmienia barwę na brązowawą. Na plesze liczne sorediopodobne zraziki, zwłaszcza w jej środkowej części, ale często zajmujące całą plechę. Kora pseudoparenchymatyczna, o grubości 40-50 μm. Obłocznia ma grubość 110-150 μm i jest bezbarwna, tylko w górnej części niebieska[4].
Reakcje barwne: plecha K-, C-, KC-, P + pomarańczowy. Kwasy porostowe: pannarin[4].
Apotecja występują rzadko. Mają średnicę do 1,5 mm i brązowe tarczki. Worki zgrubiałe, cylindryczne, 8-zarodnikowe. Askospory elipsoidalne, proste, bezbarwne, o rozmiarach 20-24 × 10-12 μm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony na kuli ziemskiej, poza Australią i Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, a także na wielu wyspach. W Europie na północy sięga po północne krańce Półwyspu Skandynawskiego, brak go jednak na Grenlandii[5]. W Polsce jest rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status EN – gatunek wymierający[6]. Od października 2014 r. znajduje się na liście gatunków grzybów podlegających ścisłej ochronie[7].
Rośnie na korze drzew i na mchach[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2015-03-01] (ang.).
- ↑ a b c Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2015-03-01] (ang.).
- ↑ a b c Consortium of North American Lichen Herbaria [online] [dostęp 2015-03-01] .
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2015-02-08] .
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów [online] [dostęp 2015-01-04] .