Stepancminda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stepancminda
სტეფანწმინდა
ilustracja
Państwo

 Gruzja

Region

Mccheta-Mtianetia

Gmina

Kazbegi

Wysokość

1740 m n.p.m.

Populacja (2014)
• liczba ludności


1326

Nr kierunkowy

245

Położenie na mapie Mcchety-Mtianetii
Mapa konturowa Mcchety-Mtianetii, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stepancminda”
Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Stepancminda”
42°39′30″N 44°38′40″E/42,658333 44,644444
Stepancminda widziana od strony klasztoru Cminda Sameba
Klasztor Cminda Sameba w pobliżu Stepancmindy

Stepancminda (gruz. სტეფანწმინდა, daw. Kazbegi gruz. ყაზბეგი) – osiedle typu miejskiego w północno-wschodniej Gruzji, w regionie Mccheta-Mtianetia. Położone jest na wysokości 1750 m n.p.m., u stóp lodowca, nad rzeką Terek. Zamieszkane przez ok. 1326 mieszkańców (2014)[1].

Nazwa miasta pochodzi od św. Szczepana, nadana została na cześć mnicha Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego o tym samym imieniu, który zbudował tu erem służący do poboru opłat za przejazd prowadzącym przez góry szlakiem (późniejsza Gruzińska Droga Wojenna). Nazwa Kazbegi została zmieniona podczas okupacji sowieckiej w 1925 r. Miała upamiętnić lokalnego przywódcę Gabriela Kazbegiego, który po przyjęciu protektoratu Imperium Rosyjskiego nad Gruzją pomógł stłumić antyrosyjską rewolucję. W 2006 r. powrócono do pierwotnej nazwy miasta.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

W Stepancmindzie znajduje się muzeum poświęcone pochodzącemu stąd gruzińskiemu pisarzowi, Aleksandrowi Kazbegiemu, wnukowi Gabriela. W pobliżu miasta położony jest klasztor Cminda Sameba. Rozpoczyna się stąd również wspinaczkę na Kazbek i wyprawy do Wąwozu Darialskiego.

Przejście graniczne[edytuj | edytuj kod]

Około 12 km na północ od miasta położony jest gruziński posterunek na granicy z Rosją. Przejście graniczne jest czynne ponownie od 1 marca 2010 r. Godziny otwarcia przejścia od listopada do lutego w godzinach 7.00-19.00, a od marca do października w godzinach 6.00-22.00. Po przekroczeniu gruzińskiego punktu granicznego droga prowadzi przez tunel, na którego końcu znajduje się rosyjski posterunek. Przejście jest wyłącznie samochodowe, nie ma możliwości przekroczenia granicy pieszo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014, საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური, listopad 2014 [dostęp 2016-07-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]