Stefan Bagiński (filmowiec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Bagiński
Stefan
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1910
Warszawa

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 2002
Warszawa

Zawód, zajęcie

operator filmowy

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej Medal Wojska

Stefan Bagiński ps. „Stefan” (ur. 6 czerwca 1910 w Warszawie, zm. 25 kwietnia 2002 tamże) – polski operator filmowy, dokumentalista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Marcina i Katarzyny z domu Szawaryn[1]. Żołnierz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, porucznik AK, uczestnik powstania warszawskiego, w czasie którego działał jako operator filmowy Referatu Filmowego Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. Dokumentował rejon Śródmieścia Północ i Starego Miasta[2]. Po upadku powstania warszawskiego opuścił Warszawę razem z ludnością cywilną.

Po zakończeniu II wojny światowej pracował nad produkcją filmów dokumentalnych, w tym realizacją i montażem między innymi: „Skarbu kapitana Martensa” w reż. Jerzego Passendorfera z 1957 r. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 20K-4-25)[3].

Zdjęcia jego autorstwa znalazły się w filmie Powstanie Warszawskie (2014) - został za nie pośmiertnie nominowany do Polskiej Nagrody Filmowej w 2015[4].

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Powstańcze Biogramy - Stefan Bagiński [online], www.1944.pl [dostęp 2018-11-19] (ang.).
  2. FilmPolski.pl, „FilmPolski” [dostęp 2018-11-19] (pol.).
  3. Stefan Bagiński [hasło w wyszukiwarce internetowej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2022-12-10].
  4. Orły | 2015 [online], pnf.pl [dostęp 2023-11-11].
  5. M.P. z 2021 r. poz. 147

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]