Starzenie moralne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Starzenie moralne – związany z szybkimi zmianami technologicznymi proces (zwłaszcza w elektronice i informatyce), w wyniku którego w pełni sprawny wedle specyfikacji sprzęt lub oprogramowanie nie spełnia już bieżących standardów użytkowania[1].

Przykładem starzenia moralnego jest system operacyjny DOS, zastąpiony obecnie na rynku przez MS Windows. Innym przykładem jest magnetofon szpulowy, wyparty najpierw przez magnetofon kasetowy, a współcześnie przez techniki nagrywania na nośnikach cyfrowych, np. na dyskach optycznych, również zastępowanych przez odtwarzacze wykorzystujące pamięć flash[2].

W przypadku budynków mówimy o zużyciu moralnym lub funkcjonalnym[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Legutko, Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń, Warszawa: WSiP, 2004, s. 10, ISBN 83-02-08998-2, OCLC 749256149 [dostęp 2020-11-24].
  2. Michalina Halik, Procesy starzenia się w informatyce [online] [dostęp 2020-11-24].
  3. Beata Nowogońska, Trwałość techniczna a trwałość moralna obiektów budowlanych [online] [dostęp 2020-11-24].