Stanisław Okulicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Okulicz
Data i miejsce urodzenia

2 października 1878
Żuromin

Data i miejsce śmierci

7 września 1967
Warszawa

Starosta powiatu warszawskiego
Okres

od 22 grudnia 1920
do 1 lipca 1927

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Stanisław Okulicz (ur. 2 października 1878 w Żurominie, zm. 7 września 1967 w Warszawie[1]) – starosta i sędzia Najwyższego Trybunału Administracyjnego w okresie II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem studiów prawniczych na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1899–1915 pracował w Warszawie jako adwokat[1]. Od sierpnia 1915 do listopada 1918 służył w straży obywatelskiej i milicji miejskiej w Warszawie, jako komisarz, następnie nadkomisarz[1]. Od 11 listopada 1918 do 21 grudnia 1920 był w tym mieście komisarzem rządowym. Od 22 grudnia 1920 do 1 lipca 1927 starostą powiatu warszawskiego[1][2]

Od 1926 przez rok pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Miłośników Karczewa[3].

Od lipca 1927 sprawował funkcję Naczelnika Wydziału Administracyjnego w Urzędzie Wojewódzkim w Warszawie, od października 1928 był oddelegowany na stanowisko naczelnika Wydziału Administracyjnego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych[1]. 7 czerwca 1929 Prezydent RP mianował go sędzią Najwyższego Trybunału Administracyjnego[1][4].

Zasiadał w zarządzie głównym Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP, wówczas był przewodniczącym Komisji Opiniowania Projektu Ordynacji Adwokackiej[5].

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 97-6-22)[6].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Jego imieniem nazwano Sanatorium Sejmikowe w Otwocku[9][10][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Janusz Mierzwa Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 1 , wyd. LTW, Łomianki 2018, s. 314
  2. ↑ Minister na nocnych kontrolach w Otwocku, Falenicy i Kaczym Dole.
  3. ↑ Feliks Żebrowski: Starosta powiatowy warszawski w działaniu. [dostęp 2015-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-08)].
  4. ↑ Najwyższy Trybunał Administracyjny - nowi sędziowie.
  5. ↑ Kronika. „Głos Sądownictwa”, s. 324, Nr 5 z 1930. 
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: OKULICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].
  7. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 35.
  8. ↑ M.P. z 1924 r. nr 192, poz. 594 „za wybitną i skuteczną działalność podczas wiosennego wylewu Wisły w 1924 r.”
  9. ↑ Trasa 1: "Starego Otwocka". [dostęp 2015-05-01].
  10. ↑ Sanatorium Sejmikowe im. Stanisława Okulicza. [dostęp 2015-05-01].
  11. ↑ Sanatorium Sejmikowe im. Stanisława Okulicza. [dostęp 2015-05-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Okulicz&oldid=71401182”