Sosna z wiszącym śniotem
Sosna z wiszącym śniotem lub Sosna ze śniotem na hwozdowni – pomnikowa sosna rosnąca w Białowieskim Parku Narodowym, jedna z najlepiej zachowanych martwych sosen Puszczy Białowieskiej. Drzewo uschło w XIX wieku. Na liście drzew bartnych Karpińskiego figuruje na pozycji 67. Sosna znajduje się w oddziale 284[1].
Obecny obwód pnia na wysokości 130 cm od postawy wynosi 300 cm (według pomiarów z 2010 roku), obecna wysokość drzewa wynosi 16 metrów (według pomiarów z 2010)[2][3].
Nazwa sosny pochodzi od śniota, tj. potężnej dębowej deski służącej do zabezpieczenia barci przed drapieżnikami. Obecnie w BPN jest jeszcze około 100-150 sosen z barciami i wielka liczba sosen z wyżarami, jednak sosen z wiszącym na niej śniotem jest tylko pięć[2].
Drzewo wykiełkowało w XVII wieku, uschło w końcu XIX wieku[2]. Drzewo opisał Jan Jerzy Karpiński w latach 30. XX wieku:[1]
Sosna: pierśnica 81 cm, wysokość 16 m. Wierzchołek obcięty. Drzewo martwe, konary odłamane, bez kory. Barć na wysokości 5,5 m, wykończona. Otwór bartny od południa Drzewo pochylone na południowy wschód. "Klucze" i "hwozdownia" w dobrym stanie. Śniot wisi na "hwozdowni", "płaszki" brak. Dodatkowe "oko" z lewej strony, w górze barci.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jan Jerzy Karpiński: Ślady dawnego bartnictwa puszczańskiego na terenie Puszczy Białowieskiego Parku Narodowego. Kraków: 1948, s. 67.
- ↑ a b c Tomasz Niechoda, Janusz Korbel: Puszczańskie olbrzymy. Białowieża: Towarzystwo Ochrony Krajobrazu, 2011, s. 30-31. ISBN 978-83-925199-1-1.
- ↑ Tomasz Niechoda: Sosna ze gniotem na hwozdowni. [w:] Encyklopedia Puszczy Białowieskiej [on-line].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Korbel, Tomasz Niechoda: Sosna zwyczajna (pinus sylvestris). [w:] Drzewa Białowieskiego Parku Narodowego [on-line].