Sinopoda tuber
| Sinopoda tuber | |
| Grall et Jäger, 2020 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Sinopoda tuber |
Sinopoda tuber – gatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Heteropodinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2020 roku przez Elenę Grall i Petera Jägera[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako miejsce typowe wskazano Badas Forest Reserve w brunejskim dystrykcie Belait. Epitet gatunkowy oznacza po łacinie „nabrzmiała” i odnosi się do przedniej części układu kanalików wewnętrznych w genitaliach samicy[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Samice osiągają od 5,1 do 6,4 mm długości ciała przy prosomie długości od 2,3 do 2,7 mm i szerokości od 2,2 do 2,6 mm. U okazu przechowywanego w alkoholu karapaks jest brązowy z żółtym wzorem w kształcie kotwicy, szczękoczułki są rudobrązowe z brązowymi paskami, nogogłaszczki żółtawobiałe z brązowymi odsiebnymi częściami ud, sternum żółtawobiałe z brązowymi brzegami, odnóża żółte z elementami brązowymi, natomiast opistosoma (odwłok) z wierzchu jasnobrązowa z szarymi paskami, a od spodu z szarą plamą trapezowatą pośrodku i brązowym nakrapianiem po bokach. Oczy wszystkich par są wykształcone. Oczy pary przednio-bocznej są większe niż pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają trzy zęby na krawędzi przedniej i cztery na tylnej. Genitalia samicy mają szersze niż dłuższe pole epigynalne pozbawione pasm przednich i sensillów szczeliniastych, przegrodę na przedzie szeroko pośrodku wciętą, zlane płaty boczne, wyrostki gruczołowe proste i równoległe w przebiegu, a układ kanalików wewnętrznych zlany wzdłuż całej linii środkowej oraz w części przednio-środkowej i tylnej rozdęty bocznie[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pająk orientalny, endemiczny dla Borneo, znany z malezyjskiego stanu Sarawak i brunejskiego dystryktu Belait. Zasiedla lasy równikowe typu kerangas, zdominowane przez soplice. Znajdywany był na korze i pod korą drzew[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d E. Grall, P. Jäger. Forty-seven new species of Sinopoda from Asia with a considerable extension of the distribution range to the South and description of a new species group (Sparassidae: Heteropodinae). „Zootaxa”. 4797 (1), s. 001–101, 2020. DOI: 10.11646/zootaxa.4797.1.1..
- ↑ Norman I. Platnick: Gen. Sinopoda Jäger, 1999. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-09-12].