Senior Sachs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Senior Sachs
Or shani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1816
Kiejdany

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1892
Paryż

Zawód, zajęcie

uczony

podpis

Senior Sachs znany jako Or shani (אור שני), (ur. 17 czerwca 1816 w Kiejdanach, zm. 18 listopada 1892 w Paryżu) – żydowski pisarz i uczony[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Seniora Sachsa, Cemach, był rabinem w miejscowości Żagory. Od 2 roku życia ojciec uczył Seniora Talmudu i języka hebrajskiego. W późniejszych latach Senior poznał Joszuę Kleina, parnasa żydowskiej społeczności w Kiejdanach, który zapoznał go z ideami haskali[2].

Po przeczytaniu prac Izaaka Ertera Sachs chciał wyjechać do Brodów, by móc studiować pod okiem mistrza, jednak plany pokrzyżowało wczesne małżeństwo. Przez rok studiował w bet midraszu w Wasiliszkach. Po roku pracy nauczycielskiej w Dubnie Sachs w końcu dotarł do Brodów ok. 1839 roku, gdzie został nauczycielem hebrajskiego[3]. W tym czasie uczył się m.in. języka niemieckiego i czytał pisma naukowe oraz filozoficzne. W Brodach Sachs napisał artykuł poświęcony edukacji żydowskiej w Rosji, który ukazał się anonimowo po niemiecku w piśmie „Annalen”.

Po dwuletnim pobycie w Brodach Sachs, na prośbę rodziny, wyruszył do domu, jednak po drodze został aresztowany za brak paszportu i wywieziony do Krzemieńca. W tamtejszym więzieniu spędził pięć miesięcy. Został zwolniony dzięki interwencji Izaaka Levinsona. Powrócił do domu w Żagorach, ale po sześciu miesiącach zaproszono go do miejscowości Rosienie, gdzie został do 1843 roku. Zaprzyjaźnił się tam z Abrahamem Mapu.

W 1844 roku Sachs wyjechał do Berlina i na tamtejszym uniwersytecie uczęszczał na wykłady Schellinga i Althausa[3]. Zaczął redagować periodyki literackie, z których pierwszym była „Ha-Teḥiyyah” (wydano tylko dwa numery, pierwszy w 1850, a drugi w 1857 roku), zajmując się głównie średniowieczną filozofią religijną, „Ha-Yonah” (ukazał się tylko jeden numer w 1851 roku). Próbował wznowić wydawanie „Kerem Hemed”, który przestał być publikowany w Pradze w 1843 roku. Kontynuował publikowanie go od 1854 do 1856 roku[4][5]. W 1850 roku Sachs zredagował „Ha-Palit” Leopolda Zunza, indeks cennych rękopisów hebrajskich, z notami biograficznymi niektórych autorów[6]. W 1856 roku udał się do Paryża, gdzie został prywatnym bibliotekarzem barona Josepha Günzburga i nauczycielem jego dzieci[3].

Sachs skoncentrował swoją działalność głównie na literaturze od żydowskiego renesansu po średniowiecze. Jego prace są w większości zapisywane w różnych dziennikach, które sam założył. Był aktywny w różnych gałęziach literatury hebrajskiej, ale ponieważ zajmował się jednocześnie różnymi tematami, większość jego dzieł pozostała niedokończona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biogramy | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2022-06-25].
  2. A. Durlacher (red.), Revue des études juives, t. 26 (51), Paryż 1893, s. 157.
  3. a b c ספר זכרון לסופרי ישראל החיים אתנו כיום, Halṭer, 1889 [dostęp 2022-06-25] (jid.).
  4. Max Raisin, A history of the Jews in modern times, Nowy Jork 1919, s. 15.
  5. YIVO | Kerem Ḥemed [online], yivoencyclopedia.org [dostęp 2022-06-25].
  6. ha-Paliṭ : ha-ba le-hagid le-vaʻale verit Avram ule-khol ḥakham lev peleṭat sofrim u-sefarim... / heʻarot ṿa-ḥaḳirot ʻal odot ha-meḥabrim...me-et Sheneʾur ... [online], HathiTrust [dostęp 2022-06-25] (ang.).