Scorpionidae
| Scorpionidae | |
| Latreille, 1802 | |
 Scorpio fuscus | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina |
Scorpionidae |
Scorpionidae – rodzina skorpionów.
Skorpiony te mają masywne nogogłaszczki i pięciokątne sternum[1]. Największe gatunki osiągają do 220 mm długości ciała[2] i masę do 32 g[3]. Zasiedlają wilgotne lasy, sawanny i środowiska suche Azji, Afryki, Australii i obu Ameryk[1].
Należy tu ponad 300 gatunków, zgrupowanych w 23 rodzajach[3]:
- Aops (Volschenk & Prendini, 2008)
- Bioculus (Stahnke, 1968)
- Cazierus (Francke, 1978)
- Cryptoiclus Teruel & Kovarik, 2012
- Didymocentrus (Kraepelin, 1905)
- Diplocentrus (Peters, 1861)
- Heterometrus (Ehrenberg, 1828)
- Heteronebo (Pocock, 1899)
- Kolotl Santibanez-Lopez, Francke & Prendini, 2014
- †Mioscorpio Kjellesvig-Waering, 1986[4]
- Nebo (Simon, 1878)
- Oiclus (Simon, 1880)
- Opistophthalmus (C. L. Koch, 1837)
- Pandinus (Thorell, 1876)
- Pandinoides Fet, 1997
- Pandinops Birula, 1913
- Pandinopsis Vachon, 1974
- Pandinurus Fet, 1997
- Rugodentus (Bastawade, Sureshan & Radhakrishnan, 2005)
- Scorpio (Linnaeus, 1758)
- Tarsoporosus (Francke, 1978)
- Urodacus (Peters, 1861)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rząd: skorpiony — Scorpionida. W: Marek Żabka: Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 63-69. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ František Kovařík: Illustrated catalog of scorpions, Part I. Praga: 2009.
- ↑ a b Jan Ove Rein: Scorpionidae Latreille, 1802. NTNU, 2016. [dostęp 2016-07-08].
- ↑ V. Fet, M. E. Soleglad. Contributions to scorpion systematics. I. On recent changes in high-level taxonomy. „Euscorpius”. 31, s. 1-13, 2005.